الدن رینگ نقطه‌ی اوج چشم‌انداز ۲۸ ساله‌ی «فرام‌سافتور» (FromSoftware) است. این استودیو با بازی King’s Field در سال ۱۹۹۴ شروع کرد و در سال ۲۰۰۹ با انتشار دیمونز سولز روی پلی‌استیشن ۳، اسم و رسمی برای خود پیدا کرد. هیدتاکا میازاکی در آن زمان به دنبال خلق یک بازی نقش‌آفرینی متمایز از نمونه‌های مشابه و پرفروش صنعت بود. او به سادگی از ما می‌خواست که اثری را تجربه کنیم که به طور منحصربه‌فردی هیچگونه رحمی ندارد.
او همچنان به پیشرفت هنر خود در طول نسل‌های بعد ادامه داد و لیست گسترده‌ای از آثار موفق را عرضه کرد. دارک سولز، بلادبورن، سکیرو و اکنون الدن رینگ، همگی بازی‌های فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شوند که بر اساس اصولی مشابه توسعه یافته و در عین حال به دنبال دستیابی به چیزی کاملا جدید هستند. مبارزات دشوار و رویکرد خاص طراحی جهان این بازی‌ها به نوعی مشابه هستند اما نحوه‌ی برخورد ما با هر بازی و روش‌هایی که آن‌ها به دنبال جذب ما هستند، کاملا متفاوت است.
همه بازی‌هایی که ذکر شد، از جایگاه خاص خود در صنعت بازی برخوردار هستند، اما همه‌ی آن‌ها منجر به موفقیت الدن رینگ شده‌اند. این بازی ترکیب همه‌ی چیزهایی است که بازی‌های قبلی خود را بسیار خاص کرده است. دنیای آن به طرز باورنکردنی گسترده است، اما توجه بی‌نظیر به جزئیات و تمرکز بر کاوش همچنان دیده می‌شود.
سیستم گیم‌پلی نیز به همان اندازه خارق‌العاده است. دارک سولز روی ترکیبی آرام و ریتمیک از حملات فیزیکی، جادو و دفاع دقیق تمرکز داشت، در حالی که بلادبورن و سکیرو سرعت بسیار بیشتری در گیم‌پلی خود با تأکید بر واکنش سریع بازیکن داشتند. مانند بسیاری از ژانرها، در هر یک از بازی‌ها پایه و اساس یکسان باقی می‌ماند، اما رویکرد هر یک از بازی‌ها به گیم‌پلی، سطحی از تنوع را به رخ می‌کشد که کمتر توسعه‌دهنده‌ای قادر به انجام آن است.
الدن رینگ ترکیبی از همه‌ی این موارد بود؛ راهی برای فرام‌سافتور که بتواند همه چیزهایی را که در طول سال‌ها یاد گرفته است، در پکیجی جدید گرد هم آورد. انتظارات قبل از عرضه‌ی الدن رینگ به قدری بالا بود که برآورده کردن آن تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسید، اما استودیوی سازنده هر طور که شده از پس از آن برآمد و اکنون بازی بیش از ۱۶ میلیون نسخه فروخته است. این عددی است که تنها تعداد کمی از بازی‌ها در این مدت به آن دست پیدا می‌کنند.
حال سوالی که پیش می‌آید این است که برنامه‌ی فرام‌سافتور برای آینده چیست؟ این استودیو به ساخت جهانی باز پرداخته و حال در کنار ویچرها و زلداها با الدن رینگ نشان داده که هدفش ارائه‌ی حجم به ظاهر بی پایانی از محتوا در یک چشم‌انداز گسترده است. آیا می‌توانیم پس از الدن رینگ به چیزی ساده‌تر و محدودتر بازگردیم یا تنها گزینه‌ی پیش رو هدف گرفتن چیزی بزرگتر و بهتر است؟ باندای نامکو بدون شک می‌خواهد از موفقیت بدست آمده در قالب بسته‌ی الحاقی، دنباله و غیره استفاده کند و این کاری است که با دارک سولز نیز انجام داد. اگرچه این کمپانی برای ساخت دارک سولز ۲ از میازاکی بهره نبرد، اما آیا این واقعا حرکت درستی برای دنباله‌ی احتمالی الدن رینگ است؟
فرام‌سافتور همواره ثابت کرده است که دست از جاه‌طلبی برنمی‌دارد. با توجه به این موضوع، هر آنچه که در آینده عرضه شود احتمالا بزرگتر، بهتر، گرانتر و جاه‌طلبانه‌تر خواهد بود. با این حال، همیشه جذابیت‌هایی در مورد محیط‌های سری سولز و بلادبورن وجود داشته که در بازی‌های جهان باز کمتر دیده می‌شود. هر مکان خوفناک یا به طور کلی جزئیات محیطی دنیای بازی با هدف مشخصی به تصویر کشیده می‌شوند و می‌توانید همیشه وجود آن و چگونگی و چرایی پیدایش آن را تجزیه و تحلیل کنید. با این حال اگر به سمت دنیاهایی عظیم‌تر کشیده شویم، بدون شک شاهد چنین عمقی در طراحی‌ها نخواهیم بود.
عرضه‌ی دنباله یا بسته‌ی الحاقی برای الدن رینگ با توجه به فروش عالی آن اجتناب‌ناپذیر است و موضوع درآمدزایی احتمالا بیش از مسائل هنری بر تولید بازی تاثیر می‌گذارد. این چیزی است که در صنعت بازی رایج است، اما اگر فرام‌سافتور به جای داشتن آزادی در راستای آزمایش و پیشبرد ایده‌های خود، کاملا خود را وقف این مجموعه کند، قطعا نتیجه‌ی خوبی برای آن به همراه نخواهد داشت.
از طرفی به نظر میرسد که سری Armored Core در حال بازگشت است که البته یک برداشت آینده‌نگرانه از فرمول سری سولز را به تصویر می‌کشد که نگاهی ظریف به مسائل اجتماعی در میان یک جهان دیستوپیایی دارد. جالب است بدانید که چندین بازی دیگر نیز در استودیو در دست ساخت هستند که میازاکی در ساخت آن‌ها دخیل نخواهد بود. در حال حاضر اطلاعات بیشتری از این بازی‌ها در دسترس نیست. این نشان می‌دهد که فرام‌سافتور در تلاش است تا بازی‌های بیشتری را در مدت زمان مشابه در گذشته منتشر کرد.
در نهایت گفتنی است که بدون شک سرزمین‌های میانه یا همان جهان الدن رینگ احتمالا چیزهای بیشتری برای ارائه دارند، اما داشتن اعتماد به نفس برای پشت سر گذاشتن جهان‌های نمادین و محبوب خود به صورت مکرر، دقیقا همان چیزی است که به فرام‌سافتور این امکان را داده است که در طول سال‌های فعالیت، درخشان ظاهر شود. در هر صورت بازگشت به الدن رینگ هر بازیکنی را پر از هیجان و ترس می‌کند و امیدواریم که فرام‌سافتور بتواند از این شرایط مانند همیشه سربلند بیرون آید.
منبع: The Gamer
