بررسی تخصصی پی ۳۰ پرو هواوی

شرکت هواوی در روز ۶ فروردین از جدیدترین عضو خانواده P با نام پی ۳۰ پرو به همراه دوربین ۴گانه پشتی و زوم اپتیکال ۵ برابری با فاصله کانونی ۱۲۵ میلیمتر رونمایی کرد تا به نوعی صنعت عکاسی با موبایل را وارد مرحله جدیدی کند. برای بررسی تخصصی این گوشی هوشمند با ما همراه باشید.

به نظر می رسد شرکت هواوی تمام عزم خود را جزم کرده تا با کنار زدن سامسونگ به جایگاه بزرگترین تولید کننده گوشی های هوشمند دست پیدا کند. این شرکت هر ۶ ماه یکبار یک پرچمدار جدید معرفی می کنند! اواخر سال گذشته شاهد رونمایی از میت ۲۰ و میت ۲۰ پرو بودیم. حال پس از گذشت تقریبا ۶ ماه، نسل جدید سری P یعنی پی ۳۰ و پی ۳۰ پرو معرفی شدند که رویای رقابت با ۳ عضو خانواده گلکسی اس ۱۰ سامسونگ را در سر خود می پرورانند.

پی ۳۰ پرو با دستی پر وارد بازی شده: نمایشگر AMOLED بزرگتر در مقایسه با نسل قبل یعنی پی ۲۰ پرو و حتی میت ۲۰ پرو، طراحی زیبا و چشم نواز و صدالبته دوربین ۴ گانه قدرتمند که آمده است تا استانداردهای دوربین گوشی های هوشمند را جا به جا کند. در ادامه با بررسی تخصصی این گوشی هوشمند در خدمت شما خواهیم بود اما ابتدا بهتر است نگاهی به مشخصات سخت افزاری پی ۳۰ پرو دربرابر پی ۲۰ پرو و میت ۲۰ پرو داشته باشیم.

مشخصات سخت افزاری

طراحی

هواوی برای بدنه پی ۳۰ پرو از همان متریال مدل های سال گذشته استفاده کرده است: فلز و شیشه. این ترکیب از منظر کاربران زیبایی خیره کننده ای به دستگاه می بخشد. بدنه ای درخشنده و در عین حال با کیفیت. از این رو بیشتر شرکت ها به استفاده از این متریال حتی در گوشی های میان رده روی آورده اند.

چینی ها دستگاه جدید خود را با رنگبندی جدیدی نیز عرضه کرده اند؛ رنگ شفق قطبی. با تابیدن نور به پنل پشتی رنگ شفق قطبی، تلالو خاصی در پنل پشتی موج خواهد زد که یادآور شفق قطبی خواهد بود. اما رنگ دیگری نیز با نام “کریستال زنده” نیز عرضه شده که در حقیقت ترکیبی از دو رنگ آبی و بنفش است. از قسمت بالای پنل به رنگ آبی کم رنگ بوده و سپس رفته رفته با حرکت به سوی پایین دستگاه به بنفش کم رنگ متمایل می شود. رنگ های جدید در یک کلام جذاب هستند؛ خصوصا رنگ کریستالی که در عین سادگی جلوه ای بی نظیر دارد. البته مدل شفق قطبی نیز جذابیت خاص خود را دارد و مطمئنا مشتریان بسیاری را به سوی خود جذب خواهد کرد. گفتنی است که برای پی ۳۰ پرو، رنگ های دیگری نیز اعم از قرمز، مشکی و سفید در نظر گرفته تا سلیقه های مختلف مشتریان را تحت پوشش قرار دهد.

طراحی بدنه گوشی هوشمند پی ۳۰ پرو چندان تفاوتی با نسخه دیگر یعنی پی ۳۰ ندارد و راحت ترین راه تشخیص آنها، نگاه به ماژول های دوربین است که لنز پریسکوپ پی ۳۰ پرو به خوبی در پشت دستگاه خودنمایی می کند.

پی ۳۰ پرو در مقایسه با پی ۲۰ پرو، تغییرات مثبتی را در زمینه طراحی تجربه کرده است. اولین موردی که به چشم می خورد، کاهش حاشیه های صفحه نمایش است که هواوی به خوبی توانسته چه در قسمت بالا و چه در طرفیت حاشیه ها را کاهش دهد. لبه های سمت راست و چپ نمایشگر و همچنین پنل پشتی نیز دچار خمیدگی شده تا علاوه بر بالا بردن خوش دستی دستگاه، زیبایی آن را دو چندان کند.

کاهش حاشیه ها سبب شده تا هواوی به استفاده از بریدگی نمایشگر روی بیاورد اما متاسفانه خبری از راهکار بسیار بهترِ روزنه نمایشگر نیست! این در حالیست که در ابتدای سال ۲۰۱۹ گوشی هوشمند Nova 4 با روزنه نمایشگر معرفی شد. از دیدگاه ما تجهیز پی ۳۰ پرو به روزنه نمایشگر به جای بهره گیری از ناچ قطره ای، تصمیمی به مراتب بهتر بود که متاسفانه به نظر می رسد چینی ها علاقه ای به این موضوع نداشتند.

در این بریدگی قطره ای، تنها دوربین سلفی ۳۲ مگاپیکسلی آن قرار گرفته و خبری از دیگر بخش ها حتی بلندگوی تماس نیست. در واقع به جای یک قسمت، کل نمایشگر دستگاه می تواند به عنوان بلندگوی تماس عمل کند. علاوه بر این، سیستم احراز هویت مبتنی بر چهره نیز از پی ۳۰ پرو حذف شده و حتی LED اعلانات نیز در هیچ کجای دستگاه تعبیه نشده است.

دوربین های پشتی پی ۳۰ پرو همچنان عمودی هستند اما اینبار به جای دوربین ۲ گانه، شاهد بهره گیری از ۴ دوربین هستیم که البته هواوی دوربین ToF را جزو آن ها حساب نکرده و آرایه دوربین های دستگاه را ۳ گانه می خواند. در کنار دوربین، فلاش LED دوگانه، فوکوس لیزری و دوربین ToF قرار گرفته اند که چینشی همانند گوشی های سونی به خود گرفته اند. به جز نام شرکت هواوی و اطلاعات دوربین که هردو به صورت عمودی در سمت چپ پنل درج شده اند، مورد دیگری در پشت پی ۳۰ پرو مشاهده نمی شود.

بهتر است نگاهی هم به نحوه جای گیری دکمه ها، پورت ها و شیارها داشته باشیم. لبه سمت راست عاری از هرگونه دکمه و یا مورد دیگریست. در سمت مخالف اما دکمه های قفل و صدا قرار دارند. هواوی بر روی دکمه قفل یک فرورفتگی نسبی ایجاد کرده است که داخل آن به شکلی متفاوت رنگ آمیزی شده است. به نظر می رسد هواوی از دکمه قفل رنگی گوشی پیکسل ۲ اکس ال خوشش آمده و با پیاده سازی آن به شکلی دیگر سعی در جذاب تر کردن دستگاه دارد. به هر حال این تغییر را به فال نیک می گیریم.

پورت USB-C، شیار سیم کارت هیبریدی، بلندگو و میکروفون تماس همگی در لبه پایینی دستگاه قرار گرفته اند. نکته جالب اینکه با وجود طراحی تخت لبه بالایی و پایینی دستگاه، پی ۳۰ پرو همچنان نمی تواند مانند گوشی های سری اکسپریای قدیمی به صورت عمودی قرار بگیرد. در لبه بالایی نیز فرستنده مادون قرمز برای تبدیل گوشی به کنترل دستگاه های دیجیتال و میکروفون ثانویه برای حذف نویز مکالمه قرار گرفته اند.

و در آخر بهتر است اشاره ای هم به سنسور اثرانگشت زیر نمایشگر پی ۳۰ پرو داشته باشیم که با سرعت و دقت انگشت کاربر را شناسایی کرده و ورود به گوشی را انجام می دهد. پس از گذاشتن انگشت خود بر روی بخش مورد نظر، ابتدا نوری به انگشتتان تابیده و سپس قفل دستگاه باز خواهد شد. امنیت این سنسورهای اپتیکال در مقایسه با سنسور اولتراسونیک مورد استفاده در گلکسی اس ۱۰ و گلکسی اس ۱۰ پلاس به مراتب کمتر است اما همچنان گزینه ای مناسب برای تامین امنیت دستگاه شما به شمار می رود.

پی ۳۰ پرو با وجود صفحه نمایش غول پیکر خود، تنها طول و عرضی معادل ۱۵۸ و ۷۳.۴ میلیمتر دارد. وزن دستگاه نیز به دلیل وجود باتری بسیار حجیم آن برابر با ۱۹۲ گرم است. در مقایسه با پی ۲۰ پرو دستگاه کمی ضخیم تر، بلندتر اما لاغرتر شده است.

صفحه نمایش

پی ۳۰ پرو از بزرگترین نمایشگر در میان دیگر مدل های سری P برخوردار است. پنلی ۶.۴۷ اینچی از نوع OLED که تقریبا ۸۸.۶ درصد از پنل جلویی دستگاه را پوشانده است. برخلاف میت ۲۰ پرو که از رزولوشن ۱۴۴۰p بهره می برد، دقت نمایشگر پی ۳۰ پرو ۱۰۸۰p است اما همچنان به دلیل چگالی پیکسلی ۳۹۸ پیکسل بر هر اینچ، جزئیات به خوبی نمایش داده می شود و تصاویر بسیار شارپ و دقیق هستند.

در نسل گذشته شاهد استفاده از نسبت صفحه عجیب و غریب ۱۸.۷:۹ بودیم. اما خوشبختانه در نسل جدید هواوی همانند دیگر گوشی های مطرح بازار مانند Mi 9 از نسبت ۱۹.۵:۹ بهره برده است. عریض تر شدن دستگاه به خوش دستی آن کمک می کند اما همه می دانیم که دستگاهی عریض تر و بلند تر به معنی سختی هرچه استفاده یک دستی از دستگاه خواهد بود.

همانند میت ۲۰ پرو، استاندارد HDR10 در پی ۳۰ پرو نیز حضور دارد که به موجب آن می توانید محتوای HDR10 را با جزئیات بسیار بیشتری مشاهده کنید. البته پرچمدار رقیب یعنی گلکسی اس ۱۰ همچنان برتری بیشتری نسبت به پی ۳۰ پرو با پشتیبانی از +HDR10 دارد. این استاندارد جدید با بررسی متادیتای فایل ویدیویی، شدت گستره دینامیکی را تنظیم می کند تا تجربه به مراتب بهتری را برای کاربران مهیا کند. اما برای هر دو استاندارد یاد شده در حال حاضر محتوای بسیار کمی وجود دارد و تنها چند مورد در سرویس نتفلیکس برای کاربران محیا شده است.

در کنفرانس معرفی پی ۳۰ پرو، هواوی به روشنایی صفحه نمایش این دستگاه اشاره ای جزئی کرد و پس از بررسی ها نیز به نظر می رسد که این موضوع صحت داشته و در حالت خودکار با روشنایی عالی ۶.۵ نیت رو به رو هستیم. در حالت دستی نیز این عدد فراتر از ۵۷۰ نیت نمی رود. این اعداد نوید دهنده روشنایی بالای نمایش در محیط های بسیار پرنور مانند زیر نور مستقیم خورشید است که به موجب آن محتوای نمایشگر بسیار واضح و شفاف دیده خواهد شد. خوشبختانه میزان انعکاس نور نیز در سطح پایینی قرار دارد.

در کنار روشنایی بالا، نمایشگر پی ۳۰ پرو کنتراست بسیار خوبی را نیز ارائه می دهد و به دلیل استفاده از پنل OLED عمق رنگ مشکی در سطح بسیار خوبی قرار دارد. در این پنل ها درصورت بلا استفاده بودن هر بخشاز نمایشگر (مانند پس زمینه سیاه)، پیکسل های آن بخش خاموش خواهد شد تا علاوه بر کاهش مصرف انرژی و حفظ باتری، با مشکی بسیار غلیظ تر و عمیق تری رو به رو باشیم.

علاوه بر موارد گفته شده، کیفیت رنگ ها نیز در سطح بسیار خوبی قرار دارند. به هیچ وجه اغراقی در رنگ ها صورت نگرفته و پشتیبانی از پروفایل رنگ DCI-P3 نیز مهر تاییدی بر همین گفته است. به هر حال برای داشتن رنگ هایی غلیظ تر و یا اشباع شده، می توانید در بخش مربوطه در تنظیمات نمایشگر، دمای رنگ را گرم تر و یا سرد تر کنید.

پیشتر اشاره ای به بریدگی قطره ای دستگاه داشتیم اما بگذارید نکته ای جالب را به شما بگوییم. شاید در نگاه اول، دوربین جلو دقیقا در مرکز بریدگی قرار گرفته باشد اما با کمی دقت متوجه تمایل ۱ الی ۲ میلیمتری آن به سمت چپ خواهید شد. مشخص نیست که چرا هواوی چنین خطایی را مرتکب شده و اصلا آیا این جزو خطا محسوب می شود یا خیر؟!

به دلیل نبود بلندگوی تماس، حالا کل نمایشگر به عنوان یک بلندگوی غول پیکر عمل می کند. برای این موضوع هواوی سیستمی را طراحی کرده که به واسطه آن با لرزیدن نمایشگر، صدا به گوش کاربر منتقل خواهد شد. طبق گفته های شرکت، این دومین نسل از این تکنولوژیست که توسط هواوی توسعه یافته است؛ این در حالیست که پیش از این شاهد هیچ محصولی با چنین ویژگی ای از جانب چینی ها نبودیم.

حسگر اثرانگشت نیز در نسل جدید از پنل جلویی مستقیما به زیر نمایشگر انتقال پیدا کرده است. اگر به خاطر داشته باشید، سنسور اثرانگشت پی ۲۰ پرو، ظاهری نه چندان جالب به گوشی بخشیده بود؛ اما پی ۳۰ پرو با تعبیه این سنسور در زیر نمایشگر، علاوه بر بازگردادن زیبایی ظاهری به این سری، ویژگی مدرنی را نیز برای کاربران به ارمغان آورده است.

متاسفانه باید بگوییم که سنسور اثرانگشت مورد استفاده از نوع اپتیکال است؛ بدین معنی که اگر دستتان خیس یا کثیف باشد و یا از محافظ صفحه گلس کنید، ممکن است در عملکرد سنسور و تشخیص انگشت خلل ایجاد شد. موردی که در سنسورهای اولتراسونیک به دلیل استفاده از امواج صوتی برای شناسایی اثرانگشت کاربر، مشاهده نمی شود.

سخت افزار

به بررسی سخت افزار و درواقع مهمترین بخش هر گوشی هوشمند می رسیم. در حقیقت سخت افزار دستگاه موبایل معیاری مناسب برای سنجش مقدار هوشمندی آن محسوب می شود. هرچه تراشه سریعتر باشد، رم کافی تر باشد با دستگاهی سریعتر یا به اصطلاح هوشمندتر طرف هستیم. بدیهیست که با کاهش سرعت تراشه، دستگاه نیز با هنگ و لگ مواجه خواهد شد که در اینصورت آن را “خنگ تر” می نامیم.

قاعدتا هنگ و لگ از دستگاه پرچمدار انتظار نمی رود و کاربران با خرید یک گوشی هوشمند در این رده خاص، بهترین های صنعت را می خواهند. اما پی ۳۰ پرو تا چه حد هوشمند است و تا چه حد می تواند در مقابل دیگر دستگاه های اندرویدی یا حتی iOS تاب بیاورد. بهتر است بررسی خود را با اعداد و ارقام شروع کنیم.

گوشی هوشمند پی ۳۰ پرو از تراشه Kirin 980 استفاده می کند که واحد پردازش مرکزی یا CPU آن از ۸ هسته پردازشی که در ۳ کلاستر جداگانه قرار داده شده اند، تشکیل شده است. این تراشه همانند تراشه اختصاصی اپل با نام A12 Bionic که بر روی دستگاه هایی چون آیفون ۱۰ اس مکس، آیفون ۱۰ و آیفون ۱۰ آر قرار داده شده، بر پایه لیتوگرافی ۷ نانومتری توسعه یافته است. قدرتمندترین کلاستر این تراشه شامل ۲ هسته Cortex-A76 با فرکانس ۲.۶ گیگاهرتز می شود. کلاستر بعدی که قدرت کمتری دارد، از نوع و تعداد هسته هایی مشابه استفاده می کند اما این بار هسته های آن در فرکانس ۱.۹۲ گیگاهرتز فعالیت می کنند. سومین کلاستر نیز که در حقیقت ضعیف ترینِ آنهاست و برای انجام کارهایی بسیار سبک تر طراحی شده، از ۴ هسته پردازشی استفاده می کند که فرکانس آنها بر روی ۱.۸ گیگاهرتز تنظیم شده است.

همانطور که احتمالا می دانید، تراشه های گوشی های هوشمند با پردازنده گرافیکی مجمتع طراحی و تولید می شوند؛ به همین دلیل آنها را SoC یا سیستم روی یک چیپ می نامند. البته SoC ها در گوشی های هوشمند تنها شامل واحد پردازش مرکزی و گرافیکی نمی شوند و دیگر اجزا مانند مودم، واحد پردازش عصبی، حافظه رم و غیره را نیز در خود گنجانده اند. به همین منظور Kirin 980 برای پردازش های گرافیکی از تراشه ای جداگانه با نام Mali-G76 MP10 استفاده می کند.

در سال ۲۰۱۲، شرکت هواوی از تصمیم خود برای تولید تراشه های اختصاصی دستگاه های خود خبر داد. سپس در سال ۲۰۱۴ اولین گوشی های این شرکت با نام های پی ۶ اس، مدیاپد و اسند پی ۶ به همراه تراشه اختصاصی Kirin 910 معرفی شدند. این حرکت هواوی نقطه آغازی برای رقابت جدی تر با دیگر شرکت های بزرگ دنیای گوشی هوشمند مانند اپل و سامسونگ که تراشه اختصاصی خود را داشتند، به شمار می رود.

حال با Kirin 980 رو به رو هستیم. هشتمین نسل از تراشه های اختصاصی چینی ها که در مقایسه با نسل گذشته افزایش قدرت بسیار خیره کننده ای را تجربه کرده است. بگذارید ابتدا نگاهی به بنچمارک ها داشته باشیم تا سپس توضیحاتی پیرامون هریک از بخش های این تراشه تقدیم حضورتان کنیم.

بنچمارک

مشاهده می کنید که تراشه Kirin 980 در عملکرد تک هسته ای در مقایسه با نسل قبل جهشی حدودا ۷۰ درصدی داشته است. همچنین در زمینه پردازش چند هسته ای نیز شاهد پیشرفتی تقریبا ۵۰ درصدی هستیم که در نوع خود بسیار جالب توجه است.

اما با وجود چنین پیشرفتی، پی ۳۰ پرو همچنان از رقیبانی چون گلکسی اس ۱۰ با تراشه Exynos 9820 و آیفون ۱۰ اس مکس با تراشه A12 Bionic عقب تر است. حتی اگر بخواهیم مقایسه ای میان تراشه Kirin 980 و Snapdragon 855 داشته باشیم، باز هم شاهد عملکردی ضعیف تر از جانب تراشه هواوی خواهیم بود.

در حقیقت با نگاهی به عملکرد تک هسته ای و چند هسته ای پی ۳۰ پرو به هم رده بودن آن با تراشه Exynos 9810 پی خواهید برد. این درحالیست که تراشه سامسونگ یک تراشه ۱۰ نانومتریست اما تراشه هواوی بر پایه لیتوگرافی ۷ نانومتری توسعه یافته و طبق گفته های این شرکت همانند A12 Bionic بالغ بر ۶.۹ میلیارد ترانزیستور درونش تعبیه شده است.

دلیل عملکرد ضعیف تر Kirin 980 مشخص نیست اما با توجه به پیشرفت چشمگیر قدرت آن در مقایسه با نسل قبل، می تواند به آینده ای بسیار روشن برای تراشه های اختصاصی هواوی متصور بود.

در زمینه سرعت و قدرت پردازش گرافیکی اما، پی ۳۰ پرو به دلیل بهره گیری از نمایشگر ۱۰۸۰p توانست به راحتی گلکسی اس ۱۰ سامسونگ را در تست OnScreen شکست دهد اما در آزمون OffScreen همچنان از او عقب است. مشاهده می کنید که در بخش قدرت پردازش گرافیکی، تمامی گوشی های هوشمند دنیای اندروید، در حال حاضر حتی توان نزدیک شدن به تراشه اپل را نیز ندارند.

در انتها به آزمون AnTuTu می رسیم که به نوعی آغازگر مقوله بنچمارک گیری در دنیای گوشی های هوشمند به شمار می رود. پی ۳۰ پرو توانست در این آزمون به امتیاز ۳۰۰ هزار دست یابد؛ امتیازی بیشتر از پی ۲۰ پرو و میت ۲۰ پرو اما کمتر از گلکسی اس ۱۰! در حال حاضر قدرتمندترین دستگاه در این لیست از نگاه AnTuTu گوشی هوشمند Mi 9 است که به تازگی توسط شیائومی به همراه Snapdragon 855 معرفی شده است.

حال کمی از اعداد و ارقام فاصله بگیریم. عملکرد دستگاه در دنیای واقعی حقیقتا بی نظیر است. هنگام اجرای برنامه ها و یا جا به جایی میان آنها هیچ هنگ و لگی مشاهده نمی شود. سخت افزار پی۳۰ پرو همچنین به خوبی آماده اجرای چند به برنامه صورت همزمان است تا حداکثر بهره وری از آن حاصل شود.

پی ۳۰ پرو در دو مدل با رم های ۶ و ۸ گیگابایت عرضه شده است و متاسفانه خبری از رم ۱۰ یا ۱۲ گیگابایت نیست. درست است که چنین حجمی به واقع چندان کاربردی ندارد، اما وجودش به نوعی توان مهندسی یک شرکت را در طراحی و تولید تراشه و حافظه های پرسرعت به نمایش می گذارد. مدل اول که رمی ۶ گیگابایتی دارد، تنها به همراه حافظه داخلی ۱۲۸ گیگابایت عرضه شده است اما اگر به حافظه ای بیشتر احتیاج دارید، با صرف کمی هزینه بیشتر، مدل ۸ گیگابایت رم به همراه ۱۲۸، ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی در دسترس شما خواهد بود.

دوربین

از ابتدای بررسی عنوان کردیم که اصلی ترین تفاوت پی ۳۰ پرو با میت ۲۰ پرو در دوربین آن است. برای دوربین اصلی و فوق عریض دستگاه از سنسوری مشابه پی ۲۰ پرو استفاده شده که تنها تفاوت آنها دهانه بازتر دوربین اصلیست. به طور دقیق تر، دوربین اصلی دستگاه از یک سنسور ۴۰ مگاپیکسل ساخت سونی استفاده می کند که اندازه ای برابر با ۱/۱.۷ اینچ دارد. لنز لایکا در نظر گرفته شده برای این سنسور دارای فاصله کانونی ۲۷ میلیمتر با گشودگی دیافراگم f/1.6 است که تصاویری عریض را ثبت می کند. همانند میت ۲۰ پرو ویژگی لرزشگیر سخت افزاری نیز در چهار گوشه آن تعبیه شده تا شاهد تصاویری با ثبات تر و همچنین جذب نور بیشتر به سنسور باشیم.

دوربین دوم، از نوع فوق عریض است که از یک سنسور ۲۰ مگاپیکسل با گشودگی دیافراگم f/2.2 بهره می برد. اما سنسور سوم، بزرگترین تغییر در مقایسه با دیگر دوربین های هواوی و لایکا را شامل می شود: یک سنسور ۸ مگاپیکسل پریسکوپی با دیافراگم f/3.4 که فاصله کانونی ای برابر با ۱۲۵ میلیمتر دارد. این موضوع سبب می شود تا زوم ۵ برابر را برای کاربران به ارمغان آورد که به صورت نرم افزاری تا ۵۰ برابر افزایش پیدا می کند. برای کاهش لرزش ها در زمان زوم نیز از لرزشگیر سخت افزاری بهره گرفته شده است.

پیشتر اشاره کردیم که با وجود ۴ دوربین در پشت پی ۳۰ پرو، هواوی همچنان مصمم است تا واژه دوربین سه گانه را به کار ببرد. سنسور چهارم در حقیقت یک دوربین ToF است که برای سنجش عمق میدان به کار می رود. حال اطلاعات کلی سخت افزاری را کنار گذاشته و به طور عمیق تر دوربین پی ۳۰ پرو را بررسی خواهیم کرد.

دوربین اصلی

پی ۳۰ پرو برای دوربین اصلی از یک سنسور جدید ۴۰ مگاپیکسلی ساخت سونی استفاده می کند که به دلیل بهره گیری از فناوری Quad Bayer (تبدیل ۴ پیکسل به یک پیکسل ناب) عکس هایی ۱۰ مگاپیکسلی را به صورت پیشفرض تقدیم کاربر می کند. پرواضح است که همچنان می توانید با کیفیت ۴۰ مگاپیکسل نیز تصویربرداری کنید.

با وجود شباهت هایی چون رزولوشن سنسور و لنز ۲۷ میلیمتری آن، سنسور پی ۳۰ پرو متفاوت از آن چیزیست که در میت ۲۰ پرو وجود دارد. این سنسور حالا با استفاده از دیافراگم f/1.6 نور بیشتری را جذب می کند و برای ثبت عکس در نور کم بسیار آماده تر به نظر می رسد.

علاوه بر موارد گفته شده، سنسور جدید پی ۳۰ پرو از فیلتر رنگی جدیدی نیز استفاده می کند. حال فیلتر رنگی RGGB مورد استفاده در میت ۲۰ پرو جای خود را به یک فیلتر RYYB داده است که به گفته هواوی تا ۴۰ درصد پتانسیل بهتری در جذب نور و ثبت عکس در نور کم دارد.

دوربین فوق عریض

دوربین های فوق عریض حداقل در یکی دو سال گذشته جای خود را به خوبی به گوشی های هوشمند باز کرده اند و تقریبا به یک استاندارد تبدیل شده اند. همانطور که گفته شد، دوربین فوق عریض پی ۳۰ پرو از یک سنسور ۲۰ مگاپیکسل به همراه لنز ۱۶ میلیمتری با دیافراگم f/2.2 تشکیل شده است که اولین بار در میت ۲۰ پرو حضور پیدا کرد. این سنسور مجهز به ویژگی فوکوس خودکار تشخیص فاز است و همچنین از حالت فوق ماکرو بهره مند است. کاربران می توانند با استفاده از این ویژگی از اجسامی با فاصله ۲۰۵ سانتی متری عکسبرداری کنند که بسیار فوق العاده به نظر می رسد. عکاسی مایکرو ویژگی بزرگیست که در گوشی های هوشمند کمتر بدان بها داده شده است.

هواوی حالت شب (Night Mode) دوربین خود را نیز بهبود بخشیده تا با استفاده از دوربین فوق عریض عکس های به مراتب روشن تر و با کیفیت تری را ثبت کند. اما این نکته را در نظر داشته باشید که ثبت هر عکس در این حالت تقریبا به ۸ الی ۹ ثانیه زمان نیاز دارد.

دوربین زوم

بدون شک مدال بهترین ویژگی پی ۳۰ پرو بر گردن دوربین زوم آن آویخته شده است. پیش از این نیز شاهد دوربین های پریسکوپ بودیم اما هدف اصلی آنها بالابردن مقدار زوم تصویر بود، نه کیفیت آن. حال هواوی با مجهز کردن این سنسور به لرزشگیر اپتیکال (OIS) ثبات بیشتری را به دوربین بخشیده که در نتیجه می تواند عکس های بسیار باکیفیت تری را در این حالت ثبت کند.

این سنسور ۸ مگاپیکسلی در مقایسه با میت ۲۰ پرو از پیکسل هایی به بزرگی ۱.۲۲µm بهره می برد. گفتنی است که این مقدار در دستگاه یاد شده برابر با ۱.۰µm بود. چیزی که در پشت دستگاه مشاهده می کنید، نه سنسور و نه آینه است بلکه منشوریست که با شکست ۹۰ درجه نور آن را به سمت سنسور هدایت می کند. خود سنسور نیز در فاصله یک سانتی متری سمت راست منشور قرار دارد.

نور پس از برخورد به منشور و شکست ۹۰ درجه، از ۵ لنز عبور می کند و سپس به سنسوری مجهز به لرزشگیر اپتیکال می رسد. اصلی ترین دلیل استفاده از تثبیت کننده سخت افزاری، فاصله کانونی بالای لنز هاست که سبب می شود حتی کوچکترین تکان ها نیز مانع عملکرد درست سنسور شود.

ویژگی بزرگنمایی ترکیبی (Hybrid Zoom) نیز به پی ۳۰ پرو بازگشته است. این ویژگی می تواند با ترکیب زوم دیجیتال و آنالوگ، بزرگنمایی ۱۰ باربر را به ارمغان بیاورد. البته این مقدار بیشتر نیز می شود. در حقیقت می توانید بزرگنمایی را تا ۵۰ برابر افزایش دهید. شاید با خود بگویید که این ویژگی کاربردی نیست اما به دلیل ثبت بالای سنسور به راحتی می تواند اجسامی را که بسیار دورتر از شما در حال حرکت هستند را مشاهده کنید.

دوربین ToF

دوربین چهارم در خارج از قاب سه دوربین دیگر و در زیر فلاش LED دوگانه و فوکوس لیزری قرار گرفته است. این دوربین دو کاربرد اساسی دارد: اولی بالا بردن سرعت فوکوس و دیگری تشخیص عمق تصویر. این دوربین می تواند با ارائه نقشه ای پس زمینه تصاویر عملیات جداسازی سوژه از منظره پشتی آن را به منظور اعمال کردن فیلتر بوکه به شکل قابل توجهی بهبود بخشد. بنابراین با ساخت لایه های مختلف از تصویر، تشخیص لبه سوژه در تصاویر پرتره بسیار راحت تر از گذشته صورت خواهد پذیرفت.

کیفیت تصاویر

حال می دانیم که تصاویر دوربین اصلی با کیفیت ۱۰ مگاپیکسل ذخیره می شوند؛ اما نکته جالب اینکه حتی عکس های دوربین ۸ مگاپیکسل نیز با کیفیت ۱۰ مگاپیکسل ذخیره خواهند شد.

عملکرد دوربین اصلی در ثبت تصاویر در نور کافی مانند محیط خارج از خانه بسیار خیره کننده است. به جرات می توانیم بگوییم که کیفیت عکس ها، اگر بهترین نباشد، حتما جزو ۳ دوربین برتر دنیای گوشی های هوشمند خواهد بود. سطح جزئیات تصاویر بسیار زیاد است، گستره دینامیکی بسیار بالاست، رنگ ها طبیعی هستند و به طور کلی تصاویر بدون نقص پردازش و ثبت می شود.

ویژگی هوش مصنوعی نیز کمی دچار تغییر تحول شده است. دیگر خبری از رنگ های آبی و سبز اشباع شده نیست و دوربین با شناخت صحنه، بر روی مواردی چون آسمان و چمن ها دستکاری بسیار جزئی ای (مانند افزایش شدت رنگ و کنتراست) را اعمال می کند.

حال نوبت به دوربین فوق عریض می رسد. در عکس های ثبت شده با این دوربین جزئیات زیادی یافت می شود اما همچنان با دوربین اصلی فاصله زیادی دارد. رنگ ها زیبا و طبیعی ثبت می شوند و نویز تصاویر نیز در سطح پایینی قرار دارد. گستره دینامیکی نیز در مواقع خاصی به خوبی عمل می کند و در مواقع دیگر نه. اما به طور کلی کیفیت تصاویر قابل قبول هستند اما با ایده آل ما همچنان فاصله دارند.

همانند دیگر دوربین های فوق عریض، پیکسل های اطراف تصاویر ثبت شده کمی گِردتر و نرم تر از حد معمول هستند که این موضوع در حال حاضر اجتناب ناپذیر است. البته شدت این موضوع آنقدر زیاد نیست که متوجه آن شوید و یا عکستان خراب شود و تنها در صورت زوم بر روی آنها متوجه این مورد خواهید شد.

دوربین فوق عریض همچنین می تواند تصاویر مایکروی بسیار خوبی را نیز ثبت کند. برای دریافت بهترین نتیجه بهتر است حالت دوربین را بر روی Super Macro بگذارید. در تصاویر مورد بحث هیچگونه مشکلی را نخواهید یافت و تقریبا تمامی عکس های شما به باکیفیت ترین شکل ممکن ثبت خواهد شد. البته ممکن است در برخی موارد مشکلاتی مانند ثبت نادرست رنگ ها را داشته باشید که چندان آزار دهنده نیست.

دوربین زوم ۵ برابر عکس هایی را کیفیت ۱۰ مگاپیکسل ثبت می کند؛ به نظر می رسد که هواوی برای هم اندازه کردن خروجی این دوربین با اصلی، عکس ها را به ۱۰ مگاپیکسل Upscale می کند. حتی عکس هایی که با زوم ۵ برابر گرفته می شود برابر با ۱۰ مگاپیکسل هستند که در نوع خوب کمی عجیب است. در زمان کافی بودن نور، کیفیت عکس های ثبت شده با این دوربین با دوربین اصلی تقریبا برابری می کند.

با وجود چنین بزرگنمایی عظیمی، جزئیات همچنان حرف اول را می زنند و در کنار آن کیفیت رنگ، سطح کنتراست و گستره دینامیکی نیز به خوبی حفظ شده است. این موارد برای یک گوشی هوشمند بسیار عالی و تحسین برانگیز هستند.

زوم ۱۰ برابری ترکیبی نیز بیشتر شبیه یک برش از زوم ۵ برابر به نظر می رسد که حتی خود شما نیز می توانید آن را به صورت دستی انجام دهید؛ اما خب با عکاسی مستقیم این مورد راحت تر خواهد بود.

در زیر نمونه هایی از زوم ۵۰ برابر را مشاهده می کنید.

عکاسی در نور کم

هواوی وعده بهبود عکاسی در نور کم را خصوصا برای سنسور اصلی و سنسور فوق عریض داده اما در حقیقت نیز اینگونه است؟

خب از دوربین اصلی شروع می کنیم. کیفیت تصاویر بسیار خوب هستند اما متفاوت از آن چیزی که پیشتر در میت ۲۰ پرو دیده ایم نیست. اما به دلیل دیافراگم باز تر، نرم افزار دوربین می تواند عکس هایی با روشنایی مشابه را با سرعت شاتر بیشتر ثبت کند که از تکان ها، تار شدن، پخش شدن پیکسل ها و غیره جلوگیری به عمل می آورد. بنابراین تقریبا در تمامی عکس های گرفته شده هیچگونه تاری و یا مشکل دیگری مشاهده نخواهد نشد.

حالت شب نیز آنچه از آن انتظار دارید را به خوبی انجام خواهد داد. اما در برخی صحنه ها ممکن است تفاوتی میان تصویر اصلی و حالت شب مشاهده نشود. اما به طور کلی استفاده از این حالت سبب می شود تا بخش های تاریک تصویر کمی روشن تر و پرجزئیات تر شوند.

با وجود دیافراگم f/3.4 در دوربین زوم، همچنان می توانید با استفاده از این دوربین در شب نیز فیلمبرداری کنید. اما به دلیل فاصله کانونی بالا ممکن است تصاویرتان کمی تار از آب دربیایند.

دوربین فوق عریض از دیافراگم f/2.2 استفاده می کند و به صورت سخت افزاری نیز تثبیت نشده به همین دلیل تصاویر ثبت شده در نور شب ناامید کننده خواهد بود. درست است که روشنایی تصاویر در مقایسه با میت ۲۰ پرو کمی پیشرفت کرده اما به دلیل عملکرد نادرست سیستم کاهش دهنده نویز، بسیاری از جزئیات تصویر محو می شوند.

اما این پایان ماجرا نیست. در حقیقت به نظر می رسد که دوربین فوق عریض با استفاده از حالت شب، عملکردی به مراتب بهتر خواهد داشت. حالا این سیستم در مقایسه با نسل قبل به جای ثبت ۵ یا ۶ عکس به صورت متوالی، تا ۸ ثانیه به تصویربرداری ممتد می پردازد و سپس با ترکیب آنها عکسی با کیفیت بسیار بالا و گستره دینامیکی وسیع ثبت خواهد شد. گفتنی است که به دلیل افزایش زمان ثبت تصاویر، بهتر است استفاده از یک سه پایه را در چنین مواقعی مد نظر داشته باشید.

پرتره

عکس های پرتره با استفاده از دوربین ۴۰ مگاپیکسلی اصلی و دوربین ToF ثبت می شوند. کیفیت عکس ها مناسب است اما متاسفانه نمی تواند شدت جلوه بوکه در پشت سوژه را افزایش یا کاهش داد.

جزئیات تصاویر بسیار بالاست و دوربین با تشخیص سوژه و اعمال تنظیمات رنگی متعدد، اهمیت رنگی آن را افزایش می دهد که یکی از بهترین ها در میان دیگر گوشی های موبایل به شمار می رود.

گفتنی است که حالت دیگری با نام Aperture Mode در نظر گرفته شده که در آن می توان با تغییر دیافراگم (نرم افزاری) شدت تاری پس زمینه را تغییر داد. اگر نیازی به گزینه های اضافی برای ثبت عکس های پرتره ندارید، ما به شما استفاده از این حالت را پیشنهاد می کنیم.

سلفی

دوربین سلفی اما شامل یک سنسور ۳۲ مگاپیکسل با دیافراگم f/2.0 می شود که متاسفانه ویژگی تنظیم فوکوس ندارد. به لطف وجود ویژگی +AI HDR، گستره دینامیکی در دوربین سلفی افزایش می یابد که بسیار عالیست.

کیفیت رنگ ها خوب است و جزئیات آن ها نیز در سطح بسیار خوبی قرار دارند. اما در مقایسه با پیکسل ۳ جزئیات کمتری را شاهد هستیم. این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که به دلیل ثابت بودن فوکوس، نباید دست خود را تا انتها باز کنید؛ چرا که نقطه فوکوس کمی عقب تر واقع شده است. پیشنهاد می کنیم در زمان عکس سلفی کمی دست خود را خم کرده و سپس عکس را ثبت کنید تا بیشترین جزئیات حاصل شود.

کیفیت سلفی پرتره خوب است اما تشخیص لبه های سوژه کمی با مشکل مواجه است. جلوه تار پشت تصویر نیز به خوبی اعمال می شود و کیفیت قابل قبولی دارد.

فیلمبرداری

هواوی پی ۳۰ پرو به دلیل داشتن سه دوربین با سه کارکرد متفاوت دستگاهی بسیار مناسب و جذاب برای فیلمبرداری به حساب می آید. به لطف دوربین پریسکوپ زوم ۵ برابر، در زمان فیلمبرداری می توانید به طور آزادانه بر روی سوژه های مختلف زوم کنید. همچنین به دلیل وجود تثبیت کننده دیجیتال، تکان های ویدیو بسیار کم و ناچیز خواهد بود.

پی ۳۰ پرو توانایی ضبط ویدیو با نرخ فریم ۳۰ فریم بر ثانیه را در کیفیت های ۴K و ۱۰۸۰p دارد. همچنین برای کیفیت ۱۰۸۰p نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه نیز در نظر گرفته شده است. متاسفانه بر خلاف آیفون ۱۰ اس مکس و یا گلکسی اس ۱۰ پلاس، در پی ۳۰ پرو شاهد فیلمبرداری با کیفیت ۴K@60fps نیستیم.

طبق وعده هواوی حالت ثبت ویدیو دوگانه (دوربین جلو و عقب به صورت هم زمان) نیز در آینده طی یک به روز رسانی نرم افزاری در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت.

نرم افزار

هواوی گوشی هوشمند پی ۳۰ پرو را به همراه نسخه ۹.۱ پوسته EMUI عرضه کرده که نسخه نهم سیستم عامل اندروید (Pie) را به همراه خود دارد. مدت زیادیست که این شرکت مشغول ارائه ویژگی های جدید، تغییر و ویرایش المان های طراحی و افزایش سرعت و بهینه سازی آن است. ازین رو EMUI 9.1 را می توانیم بهترین نسخه این پوسته تاکنون بدانیم.

پیش از این در خانواده میت ۲۰ شاهد ارائه نسخه ۹ از این پوسته بودیم. شاید در نگاه اول نسخه ۹.۱ چندان تفاوتی با آن نداشته باشد اما در حقیقت یک تغییر بزرگ در زیر پوست آن رخ داده است. هواوی به همراه نسخه ۹.۱، از سیستم فایل جدید خود موسوم به EROFS رونمایی کرده است که موجب می شود تا سرعت خواندن تصادفی فایل ها تا ۳ برابر و سرعت باز شدن برنامه ها نیز تا ۱۰ برابر افزایش یابد. همچنین سیستم فایل جدید سبب می شود که فضای اشغال شده توسط سیستم عامل دستگاه تا ۲۰ درصد کاهش یابد.

به زبان ساده تر با وجود تفاوت های بسیار کم میان پوسته EMUI 9 و ۹.۱، این نسخه جدید سریعتر و در عین حال کم حجم تر شده است. تفاوت دیگری که میان دو نسخه وجود دارد، ساده تر شدن بخش تنظیمات است که بیشتر موارد اضافی و کمتر مورد استفاده، به زیرمجموعه بخش Advanced منتقل شده اند.

یکی از ویژگی های کلیدی و اساسی EMUI 9.1، تجهیز آن به GPU Turbo 2.0 است که کاربر با استفاده از آن می تواند با بالا بردن سرعت کلاک پردازنده گرافیکی دستگاه، بهترین تجربه را در بازی های گرافیکی کسب کند.

هواوی برای افرادی که به نوعی به شبکه های اجتماعی و گوشی خود اعتیاد پیدا کرده اند، برنامه ای اختصاصی با نام Digital Balance توسعه داده که میزان مصرف آن ها از هر برنامه را مشخص می کند. کاربران می توانند با قرار دادن محدودیت زمانی، میزان مصرف خود و یا فرزندان خود را از شبکه های اجتماعی کنترل کنند. گفتنی است که پس از پایان زمان مشخص شده، صفحه نمایش دستگاه سیاه سفید خواهد شد.

ویژگی ها امنیتی

سنسور اثرانگشت

همانند میت ۲۰ پرو، هواوی برای پی ۳۰ پرو نیز از سنسور اثر انگشت زیر صفحه نمایش بهره گرفته که این روزها به گزینه ای لوکس در میان گوشی های هوشمند بالارده و حتی میان رده تبدیل شده است. در مقایسه با میت ۲۰ پرو سنسور یاد شده حالا بسیار سریعتر و دقیق تر شده است و برای باز کردن صفحه به فشار کمتری بر روی نمایشگر احتیاج دارد. با این وجود همچنان از نظر سرعت با سنسورهای اثرانگشت سنتی فاصله دارند اما پی ۳۰ پرو را می توانیم نزدیک ترین مورد به آنها از منظر سرعت بنامیم.

تشخیص چهره

پی ۳۰ پرو به ویژگی تشخیص چهره نیز مجهز شده اما به دلیل استفاده از دوربین جلو برای انجام این منظور، دارای دقت بسیار پایینیست و به راحتی می توان با یک عکس آن را فریب داد. اگر به دنبال روشی سریع برای بازکردن قفل دستگاه هستید، این ویژگی می تواند راهکار مناسبی باشد اما اگر به امنیت اهمیت می دهید، متاسفانه باید از آن دوری کنید.

وجود بریدگی نمایشگر برای کاربران بسیاری چندان خوشایند نیست. ازین رو شرکت های تولید کننده دستگاه های اندرویدی راهکارهای مختلفی را برای پوشاندن این بریدگی اتخاذ کرده اند. هواوی نیز مانند دیگر شرکت ها گزینه ای را در بخش تنظیمات نمایشگر قرار داده که با استفاده از نواری مشکی رنگ می توانید بریدگی دستگاه را پنهان کنید. از نظر ما، بریدگی قطره ای یکی از زیباترین و همچنین کوچکترین نوع بریدگی به شمار می رود؛ بنابراین حدس ما بر این است که احتمال استفاده از این ویژگی چندان مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.

ژست های حرکتی نیز از آن دسته ویژگی هاییست در یکی دو سال گذشته مورد استقبال کاربران قرار گرفته است. خوشبختانه این ویژگی در EMUI به صورت پیشفرض قرار داده شده و علاقه مندان می توانند با قعال کردن آن دکمه های ناوبری پایین صفحه را حذف کرده و با ژست های حرکتی دستگاه خود را کنترل کنند. این ژست ها دقیقا مانند آن چیزیست که در گوشی های سری X آیفون شاهد هستیم. به منظور رفتن به صفحه اصلی باید صفحه را از پایین به بالا بکشید و برای رفتن به لیست برنامه های در حال اجرا نیز کافیست تا با تکرار حرکت قبلی و اینبار نگه داشتن انگشت خود وارد این بخش شوید.

به نظر می رسد که چینی ها علاقه خاصی به رابط کاربری سیستم عامل iOS اپل دارند؛ چرا که هم هواوی و هم شیائومی رابط کاربری خود را بدون لیست برنامه ها طراحی کرده اند. البته در EMUI می توانید در تنظیمات نمایشگر لیست برنامه ها را اضافه کنید.

در مجموع پوسته EMUI ویژگی هایی بسیاری را در اختیار کاربران می گذارد اما به دلیل قدیمی بودن آیکن ها، طراحی ظاهری و همچنین دسته بندی نامنظم و پیچیده بخش تنظیمات، عده زیادی از کاربران از آن راضی نیستند. به نظر می رسد که هواوی نیز باید همانند سامسونگ با سرمایه گذاری در این بخش، دستی به سر و روی رابط کاربری دستگاه های خود بکشد تا با مدرن تر کردن آن، مشتریان بیشتری را نیز به سوی جلب کند.

خبری بد هم برای علاقه مندان به نصب رام های مختلف داریم. متاسفانه از روز ۲۰۱۸/۰۵/۲۴ به بعد تمامی دستگاه های هواوی با بوتلودر (Bootloader) لاک شده راهی بازار خواهند شد و به هیچ وجه توانایی آنلاک شدن نخواهند داشت. بدین معنی که دیگر توانایی نصب رام های مختلف را بر روی دستگاه های جدید نخواهید داشت. البته گفتنی است که پیش از این نیز توسعه دهندگان مختلف چندان علاقه ای به ارائه رام های مختلف برای دستگاه های هواوی نشان نداند؛ ممکن است همین موضوع دلیلی برای تصمیم هواوی باشد…!

ارتباطات

تا اینجا بجز در زمینه دوربین (کمی هم نمایشگر)، در دیگر بخش ها تقریبا پی ۳۰ پرو با میت ۲۰ پرو مشخصات یکسانی داشت. در زمینه ارتباطات نیز به دلیل گذشت تنها ۶ ماه، تغییراتی بزرگ و چشمگیر را در این گوشی هوشمند شاهد نیستیم. مودم نسل چهارم این گوشی از سرعت LTE-A Cat21 پشتیبانی می کند که به معنی برقراری ارتباط گیگابیتی (۱.۴ گیگابیت دانلود و ۲۰۰ مگابیت آپلود) است. به لطف وجود این مودم، پی ۳۰ پرو را می توانید در کشورهای بسیاری بدون هیچ محدودیتی استفاده کنید چرا که مودم آن انواع باند های فرکانسی موبایل، از ۸۰۰ گرفته تا ۲۶۰۰ را پشتیبانی می کند.

با اینکه سامسونگ پشتیبانی از وای فای ۶ را برای پرچمداران خود مهیا کرده است، هواوی همچنان اعتقادی به پشتیبانی از این استاندارد جدید ندارد. در نظر داشته باشید که در حال حاضر دستگاه های بسیار کمی از این استاندارد پشتیبانی می کنند؛ اما از نظر ما این موضوع دلیلی برای تجهیز نکردن پی ۳۰ پرو به آن نخواهد بود. بنابراین این دستگاه همانند دیگر پرچمداران از استانداردهای ۸۰۲.۱۱ a/b/g/n/ac پشتیبانی می کند.

همانند دستگاه هایی همچون Mi 8 و Mi 9 شیائومی، هواوی نیز در پرچمدار خود از مکان یاب جغرافیایی دو بانده بهره برده است. این فناوری سبب می شود تا دقت مکان یاب جغرافیایی دستگاه شما به ۵ متر افزایش پیدا کند. علاوه بر این سرعت یافتن محل قرارگیری کاربر نیز به شکل چشمگیری افزایش پیدا خواهد کرد.

از دیگر مشخصه های ارتباطی پی ۳۰ پرو می توان به ارتقا بلوتوث دستگاه از نسخه ۴.۲ در نسل قبل به نسخه ۵.۰، پورت USB-C نسخه ۳.۱ و فرستنده مادون قرمز برای تبدیل گوشی هوشمند خود به کنترل دستگاه های دیجیتال مانند تلویزیون اشاره کرد.

باتری

همانند میت ۲۰ پرو، برای تامین انرژی مورد نیاز پی ۳۰ پرو نیز از یک باتری بزرگ ۴۲۰۰ میلی آمپری استفاده شده است. با بالا رفتن حجم باتری ها مدت زمان شارژ دستگاه نیز افزایش پیدا خواهد کرد. برای حل این مشکل هواوی جدیدترین نسخه فناوری شارژ سریع خود موسوم به SuperCharge را بر روی این گوشی هوشمند قرار داده است که با قدرت ۴۰ واتی خود می تواند در طول مدت ۳۰ دقیقه حدود ۷۰ درصد از حجم باتری را شارژ کند. این زمانی خیره کننده برای یک گوشی هوشمند محسوب می شود و حقیقتا عملکرد هواوی در این زمینه تحسین برانگیز است. برای شارژ کامل دستگاه نیز تنها به ۱ ساعت احتیاج خواهید داشت.

در کنار شارژ سیمی، پی ۳۰ پرو هم به صورت بی سیم شارژ می شود، و هم به صورت بی سیم دیگر دستگاه ها را شارژ می کند. قدرت شارژ دستگاه از این طریق برابر با ۱۵ وات است؛ برابر با آن چیزی که پیش از این در گلکسی اس ۱۰ و میت ۲۰ پرو مشاهده کردیم. برای شارژ بی سیم دیگر دستگاه ها نیز کافیست تا ابتدا در تنظیمات مربوط به باتری ویژگی Reverse Wireless Charging را فعال کرده و سپس دستگاه مورد نظر را بر روی پنل پشتی پی ۳۰ پرو بگذارید. به همین سادگی ?

همانند دیگر بخش های پرچمدار جدید چینی ها، عمر باتری آن نیز بسیار عالیست. دلیل این موضوع را می توان به طور مستقیم به تراشه ۷ نانومتری و بسیار بهینه Kirin 980 و همچنین نمایشگر کم مصرف OLED و صدالبته حجم بالای باتری دستگاه نسبت داد. در بررسی های انجام شده، کاربران پی ۳۰ پرو می توانند تا ۲۷ ساعت به صورت مداوم به تماس تلفنی بر بستر ۳G بپردازند! یعنی بیش از یک روز مکالمه!

اما اگر اهل صحبت کردن نیستید و بیشتر به تماشای ویدیو و فیلم های سینمایی می پردازید، باید این نوید را به شما بدهیم که با پرچمدار جدید چینی ها می توانید تا ۲۰ ساعت به تماشای مداوم ویدیو مشغول باشید. البته توصیه می کنیم که هیچوقت این کار را انجام ندهید و اگر می دهید، هر ۱۰ الی ۱۵ دقیقه یک بار به قسمتی دور از خانه نگاه کنید تا از تنبلی و در نتیجه ضعیفی چشم جلوگیری شود.

به طور کلی اگر استفاده شما از گوشی هوشمند در حد متوسط باشد، باتری پی ۳۰ پرو به سادگی تا ۲ روز جوابگوی نیازهای شما خواهد بود. اگر استفاده سنگین دارید، می توانیم پشتیبانی حداقل یک روزه دستگاه را تضمین کنیم. اما اگر استفاده چندانی از دستگاه خود ندارید، نسل هشتم پرچمداران سری P (با احتساب مدل های Ascend P) می تواند تا حتی ۳ روز کامل بدون نیاز به شارژ مجدد آماده خدمت گذاری شما باشد. این نکته را نیز در نظر داشته باشید که تنها با ۳۰ دقیقه شارژ، می توانید انرژی مورد نیاز یک روز کامل را تامین کنید!

در زمینه باتری، پی ۳۰ پرو در مقایسه با نسل قبل پیشرفت های بسیاری را تجربه کرده است. خوشحالیم که عمر بیشتر باتری برای هواوی یک مساله مهم و در حقیقت یک هدف به شمار می رود. مطمئنا باتری این دستگاه یکی از نقات قوت بسیار بزرگ آن است که کسانی که از شارژ دستگاه خود کلافه هستند را به سوی خود جذب خواهد کرد.

جمع بندی

ارائه گوشی هوشمند پرچمدار در بازه زمانی کوتاه موضوعیست که پیش از این شرکت سونی در آن به نوعی شکست خورد؛ چرا که کاربران با ارائه هر نسل انتظار تغییرات فراوان دارند و با دیدن (برای مثال) تراشه مشابه نسل قبل، قطعا ناامید خواهند شد. اما هواوی روندی متفاوت را پیش گرفته است. روندی مشابه سامسونگ. استفاده از دو سری با نام های متفاوت سبب می شود تا کاربران دستگاه جدید را با مدل قبلی که سال گذشته معرفی شده است مقایسه کنند.

اما کار هواوی در سال جاری کمی سخت شده؛ این شرکت دو گوشی کاملا مشابه را معرفی کرده حتی در کارکرد هم هیچ تفاوتی ندارند. تنها به یک ماژول دوربین جدیدتر مجهز شده که نمی تواند دلیلی محکم برای کوچ از میت ۲۰ پرو به پی ۳۰ پرو باشد. اما چرا سامسونگ در راهی مشابه، به نوعی پیروز میدان است؟ چونکه سری نوت کارکرد بسیار متفاوتی از سری اس دارد.

سری پی و میت هر دو گوشی هوشمند پرچمدار هستند؛ تاکنون شاهد معرفی بیش از ۹ گوشی با تراشه ای یکسان (Kirin 980) آن هم در طول مدت تنها ۶ ماه از جانب هواوی بودیم (با احتساب مدل هایی که رم و حافظه داخلی متفاوت دارند در مجموع ۳۷ مدل). قطعا این موضوع از دیدگاه کاربران سردرگمی و بی برنامگی یک شرکت را نشان می دهد. به نظر می رسد هواوی برای تسخیر جایگاه سامسونگ خود را به هر دری می زند اما بالابردن تعداد گوشی ها همه چیز نیست.

رابط کاربری یکی از مواردیست که کاربران گوشی های هواوی به شدت از آن انتقاد می کنند. چند سالیست که رابط کاربری این شرکت دستخوش تغییرات اساسی نشده است؛ این در حالیست که تقریبا در مدتی مشابه، سامسونگ بیش از ۳ بار پوسته سیستم عامل خود را تغییر داده و آن را بیش از پیش به سلایق و نیازهای کاربر نزدیک کرده است.

پی ۳۰ پرو دستگاه بسیار خوبیست. تراشه ای قدرتمند، طراحی بسیار زیبا، دوربینی توانمند و مدعی و عمر باتری بسیار خوب آن را در زمره بهترین ها قرار می دهد. اما با بالا رفتن تعداد “پرچمداران” در نهایت کاربر سردرگم شده و به برند دیگری پناه می برد. برندی که تمام بهترین ها را در “یک” گوشی پرچمدار جمع کرده است.

ما پرچمدار جدید هواوی را تحسین می کنیم. همکاری این شرکت با لایکا در یکی دو سال گذشته صنعت تصویربرداری در گوشی های هوشمند را به شکل قابل توجهی به جلو رانده است. پی ۳۰ از هر نظر تکامل یافته و بالغ به نظر می رسد. استفاده نکردن از چند ویژگی چدید چون سنسور اثر انگشت اولتراسونیک و یا روزنه نمایشگر باعث کاهش اهمیت و ارزش دستگاه نمی شود. بنابراین ما این دستگاه را پرچمداری شایسته برای سال ۲۰۱۹ می دانیم که توانایی رقابت با بزرگان بازار همچون گلکسی اس ۱۰ پلاس و آیفون ۱۰ اس مکس را دارد.

نکات مثبت

• سخت افزار قدرتمند
• طراحی بسیار زیبا با رنگبندی جذاب
• صفحه نمایش بزرگ، روشن و دقیق
• دوربین بسیار قدرتمند چه در زمینه تصویربرداری و چه در زمینه فیلمبرداری
• سنسور اثرانگشت بسیار سریع
• عمر باتری بسیار بالا

نکات منفی

•  نبود فیلمبرداری با کیفیت ۴K@60fps
• استفاده نکردن از سنسور دقیق تر و امن تر اولتراسونیک
• استفاده نکردن از نمایشگری مشابه Nova 4 با روزنه نمایشگر پرو ب