فصل دوم سریال The Mandalorian با اپیزود جدیدش ثابت می‌کند که این سریال هیچ نشانه‌ای از کندی ندارد. این قسمت همچنین شاهد بازگشت ریک فامویووا به صندلی کارگردانی The Mandalorian است. او یک رویداد محکم دیگر را ارائه می‌دهد که اگرچه شروع آن کند است و طرح داستانی‌اش به اندازه کافی ساده است، اما در پایان به یک قسمت منسجم دیگر منتهی می‌شود.
از جانب دیگر اپیزود {معتقد} اوج سفر شخصی دین جارین در طول فصل دوم بود، از این رو که چگونه او با سیستم‌های اعتقادی خود دست و پنجه نرم می‌کند و می‌خواهد خودش را برای دیگران فدا کند. یکی از بزرگترین محل نزاع‌های سریال این بود که چگونه ماندو از برداشتن کلاه‌اش خودداری نمی‌کند؟! این اپیزود نشانگر این است که او برای نجات عزیزان، چنین فداکاری‌های اعتقادی را انجام می‌دهد. واضح است که اگر پای ایمنی گروگو کوچک وسط باشد، ماندو دست به هر کاری می‌زند.
به طور کلی، اگرچه این قسمت نسبتاً ساده بود، اما {معتقد} یک اپیزود پرتحرک و پُر از اکشن و همچنین پُر از توسعه شخصیت‌های ماهرانه را ارائه داد. حالا در ادامه با بررسی نکات شاخص این قسمت با ما همراه باشید.
رستگاری جناب میفلد
بیل بر با نقش میگ میفلد در فصل اول شخصیتی معمولی اما سرگرم‌کننده بود، با این اوصاف فکر نمی‌کنم کسی التماس می‌کرد که او برگردد. اما حضور میفلد جایی است که این قسمت واقعاً توانست با آن تعجب آور باشد. بیل بر در یک اجرای عالی دیگر ظاهر می‌شود و ما می‌توانیم تعداد بیشتری از داستان‌های گذشته شخصیت او را ببینیم. این فرد به ظاهر معمولی در یک اپیزود نه چندان بلند یک قوس شخصیتی شایسته را دریافت می‌کند.
دقیقاً همین داستان‌های کوتاه و شخصیت‌های جذاب هستند که مندلورین را خاص کرده‌اند. شخصیت میفلد با ایجاد یک شیمی عالی با ماندو ورای اینکه باعث ایجاد شوخ طبعی و جذابیت می‌شود، در پیشرفت شخصیت قهرمان اصلی هم نقش مهمی را ایفا می‌کند.
ماندو و اجرای روشی متفاوت
این اپیزود در پیشرفت شخصیت ماندو نیز قدمی رو به جلو برداشته است. در تمام این فصل، او یاد گرفته است که روشهای مختلفی برای مندلوریایی بودن وجود دارد و این سنت به تنهایی چیزی نیست که او را بخشی از این عقیده می‌کند. به همین منظور ما در این اپیزود شاهد این هستیم که دین زره بسکار خود را رها می‌کند و سپس حتی چهره خود را برای میگ و امپراطوری‌های داخل پایگاه نشان می‌دهد.
این نشان می‌دهد که چگونه دین سرانجام متوجه می‌شود که چه چیزی برایش مهم است. در واقع خط قرمز او بیبی یوداست. فرزندخوانده‌ای که او حاضر است برایش از اعتقادات سنتی‌‌اش بگذرد (و شاید حتی یک رژیم خوب برای مراقبت از پوست – پختن تمام روز داخل آن کلاه ایمنی نمی‌تواند سالم باشد). پدرو پاسکال هم که عملکرد عالی خود را هفته به هفته از زیر کلاه ارائه می‌کرد، حالا با از بین رفتن پوشش سرش، توانایی‌های بازی خودش را به خوبی اثبات می‌کند.
اعتماد ماندو به کلاه ایمنی خود چیزی بیش از ایمان و فرهنگ اوست. کلاه از نظر جسمی و روحی احساس محافظت از مندلورین را نشان می‌دهد. بنابراین پاسکال برای بازی در {معتقد} شایسته تقدیر و ستایش اساسی است که موفق شد جنبه‌ای از شخصیت اصلی را نشان دهد که طرفداران قبلاً از دیدن و درک آن محروم بودند.
اپیزود از نقطه نظر فنی
شخص Rick Famuyiwa در این قسمت سکانس‌های اکشن بسیار خوبی را به داستان گنجانده است، اما نکته مهم و شاخص آن حمله به دین و میفلد در یک تعقیب و گریز هیجانی است. از طرفی شاید گفتن این جمله دیگر تکراری شده باشد اما موسیقی لودویگ گورانسون هر هفته چیزی بی عیب و نقص را به نمایش می‌گذارد. موسیقی او متناسب با هر صحنه‌ای است که بیننده با آن مواجه می‌شود و این واقعاً عالیست. همانطور که گفته شد یکی دیگر از نکات برجسته اپیزود {معتقد} اکشن بود که با قرار دادن اکثر سکانس‌ها در اوج قسمت، تنش زیادی ایجاد کرد.
اثبات شده است که ریک فامایووا در کارگردانی اکشن در فضاهای منحصر به فرد، توانایی بالایی دارد. این کارگردان آنچه را که از قسمت‌های قبلی خود آموخته است گرفته و آن را تا توانسته مرتب کرده، و همین باعث می‌شود لحظات اکشن او احساس تنش، شور و رضایت خاطر در بیننده کنند. جدای از این فضاسازی، جلوه‌های بصری و محتویات صحنه نیز در این اپیزود در اوج قرار دارد. همین نکته گویای توانایی کامل سازندگان مندلورین در تمام ابعاد است.
از طرفی حضور در موراک به عنوان یک سیاره کاملاً جدید در جهان جنگ ستارگان، کهکشان را حتی بیشتر از قبل گسترش داده است. در این سیاره ما شاهد حمل {Rhydonium} هستیم، این یک سوخت فرار برای سفینه‌های فضایی است که برای اولین بار در جنگ ستارگان: جنگ‌های کلون معرفی شد. اینکه چرا امپراتوری خواهان مقادیر زیادی سوخت بود ناشناخته است، اما ممکن است این برای حمایت از بازسازی ناوگان امپراتوری آنها باشد.
حرف آخر
گرچه می‌توان ادعا کرد که اپیزود جدید از منظر داستانی تا حدودی یک قسمت بسیار ساده بود، اما توسعه شخصیتی که برای داستان کلی The Mandalorian انجام شد بسیار مهم بود. همچنین اعتقادات دین جارین در این فصل در هر گوشه‌ای زیر سوال رفته، به چالش کشیده شده و با آن مخالفت شده است و او سرانجام در موقعیتی است که خودش نگاهی درون نگرانه دارد.
اپیزود معتقد یا The Believer تلاش می‌کند تا نشان دهد که ماندو از زمان معرفی خود تاکنون چه مسیری را پشت سر گذاشته است، نشان دادن دلسوزی نسبت به دیگران و تمایل به تغییر یکی از آنها است. این قسمت از The Mandalorian نشان می‌دهد که برخورد ماندو با بو-کاتان و رابطه‌اش با گروگو چگونه او را تغییر داده. با حضور کارا، فنک و بوبافت، ماندو کاملاً خدمه‌ای دارد که باید در برابر Moff Gideon قرار بگیرد. در مجموع این اپیزود زمینه را برای فینال فصل دوم مندلورین فراهم کرده است تا همه آماده رسیدن آن باشیم.
