عکاسی ماکرو یا تصویر برداری ماکرو نوعی عکاسی از نمای نزدیک، بطور معمول از سوژه‌های کوچک است. بطور کلاسیک سوژه موجود در یک تصویرماکرو بزرگتر از اندازه آن در طبیعت بر روی نگاتیو بوده‌است.
به هر شکل امروزه تصویر برداری ماکرو، تهیه تصویر از سوژه در ابعاد بزرگتر و واضح‌تر از آن چیزی است که در حیات دیده می‌شود.با اینکه چندین راه برای گرفتن عکس ها به صورت کلوزآپ وجود دارد، اگر شما راجع به این شاخه عکاسی جدی هستید، داشتن یک لنز ماکرو خوب الزامی است.
لنز ماکرو، از جمله لنزهایی است که برای گرفتن کلوزآپ‌های فوق‌العاده نزدیک از سوژه مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر تا به حال تصاویری از چشمان عنکبوت مشاهده کرده‌اید، باید بدانید که عکاس مورد نظر از لنز ماکرو استفاده کرده است. بیشتر عکس‌های ماکرو در فاصله‌ای حدود 30 سانتیمتری گرفته می‌شوند. دوربین‌های بدون لنز ماکرو قادر به بزرگنمایی تصویر، تا این حد نخواهند بود. برای این دوربین‌ها حداقل فاصله فوکوس یا به اختصار MFD حدود یک متر است؛ در حالی که این مقدار برای لنزهای ماکرو چیزی حدود 8 تا 12 اینچ خواهد بود.
معنای کلوزآپ
عکاسی از اشیاء ریز در فاصله نسبتا دورتر را کلوزآپ تعریف می کنند.معمولا لنزها و تجهیزات لازم برای عکاسی ماکرو، امکان نزدیک شدن به سوژه تا فاصله یک سانتیمتر را فراهمی می کنند. ولی لنزهای کلوزآپ از فاصله مثلا ۵۰ سانتی متری نمای بسیار بسته را ثبت می کنند. این تفاوت را در انتخاب ابزار باید در نظر گرفت که بستگی به سوژه دارد. مثلا برای عکاسی از یک پروانه که بر روی یک گل نشسته نمی توان از فاصله ۱ سانتی متری عکاسی نمود .
چیزی که لنز ماکرو را متفاوت می‌کند تنها فاصله فوکوس آن نیست، بلکه این لنز فاصله فوکوس کم را با طول بلند کانونی مرتبط می‌کند و عکاس با این قابلیت می‌تواند دوربین را نزدیک سوژه کند، اما در عکس گرفته شده چنان به نظر می‌رسد که بزرگنمایی بیشتر است.
بهترین لنزهای ماکرو آنهایی هستند که با کنار هم قرار دادن دو ویژگی یاد شده تصاویری با نرخ بزرگنمایی 1:1 تولید می‌کنند. این به معنی آن است که سوژه مورد نظر، در تصویر گرفته شده با دوربین، دقیقا همان اندازه‌ای را خواهد داشت که در زندگی واقعی دارد.
معمولاً هنگام عکاسی ماکرو فوکوس خودکار به دردسر می افتد (تلاش مکرر برای فوکوس)، در عین حال فوکوس دستی نیز می تواند دشوار باشد چرا که با نزدیک بودن سوژه هر جا به جایی اندکی می تواند باعث شود که قسمت اشتباهی از عکستان واضح و شارپ شود.به هنگام عکاسی از حشرات سعی کنید به صورت دستی فوکوس کنید. به تجربه متوجه شده ام که در زمان حرکت کردن حشرات خاموش کردن فوکوس اتوماتیک ( lens AF ) کار را بسیار راحت تر می کند. اگر چنین تنظیماتی خاموش نباشد، دوربین همواره در حال فوکوس کردن مجدد و تنظیم شدن است که موجب می شود هرگز عکس واضحی از حشره نداشته باشید.
برای به حداقل رساندن اثرات منفی لرزش دوربین و ارتعاش بهتر است که در هنگام ضبط عکس های نزدیک، سه پایه و یا منوپاد ها برای عکس برداری ماکرو توصیه می شود.
در عکاسی ماکرو اکستنشن تیوب (extension tube) را امتحان کنید.اکستنشن تیوب ها (extension tube) بسیار ارزانتر از آن چیزی که تصور میکنید هستند. اگر در اطلاعات اگزیف عکاسان، در مقابل دیافراگم و فاصله ی کانونی عدد صفر نشان داده شده بود، احتمالا به این معناست که عکاس از یک اکستنشن تیوب یا حتی چیزی که بین بدنه ی دوربین و لنز قرار گرفته استفاده کرده است.
اکستنشن تیوب (extension tube)
برای آنهایی که نمی دانند اکستنشن تیوب چیست، آنها یک سری تیوب پلاستیکی یا فلزی هستند که بین بدنه ی دوربین و لنز قرار می گیرند. در هنگام استفاده از اکستنشن تیوب ها، باید فوکوس به صورت دستی باشد چراکه فوکوس اتوماتیک اصلا کار نخواهد کرد.البته اخیرا این امکان وجود دارد که اگر برند اکستنشن تیوب، همان برند لنز ماکرویتان باشد، برحسب نوع برند می توانید از همه ی تنظیمات اتوماتیک بهره ببرید.
راه دیگر عکاسی ماکرو بدون استفاده از لنز ماکرو بر عکس بستن لنز بر روی دوربین است، برای این کار می توانید مبدل بستن لنز به صورت برعکس حلقه معکوس کننده (– reversing ring) را با قیمت حدود ۲۰$ تهیه کنید و با استفاده از آن لنز را برعکس بر روی دوربین وصل کنید. با این کار می توانید عکاسی ماکرو را از فاصله نزدیک انجام دهید، هر چقدر لنز انتخاب واید تر باشد، می توانید نزدیک تر شوید.
فیلتر های Close-up (فیلتر های مخصوص بزرگ نمایی) معمولاً با قدرت های +۱، +۲ و +۴ وجود دارند. این فیلتر ها بر روی لنز نصب می شوند و می توانند برای تاثیر بیشتر ترکیب شوند. تأثیر بزرگ نمایی این فیلتر ها بر روی لنز های تله بهتر دیده می شود، بنابراین بهتر است از این فیلتر ها بر روی لنز های با فاصله کانونی ۱۰۰mmتا ۲۰۰mm استفاده کنید.
