Tell Me Why قرار نیست که در هر قسمت به مانند آثار استودیوی تل‌تیل گیمز (Telltale Games) و یا Life is Strange، اثر خود شرکت دونت‌ناد، یک داستان نسبتا کامل را به مخاطب ارائه دهد و یا حتی با فاصله‌ی یک الی دو ماهه عرضه گردند؛ هر قسمت Tell Me Why قرار است که به صورت هفتگی و به مانند یک مینی سریال سه قسمتی عرضه گردد و جریان بازی را طی مدت زمان کوتاهی به اتمام برساند. در واقع علاوه قسمت اول، توسعه‌ی دو قسمت بعدی نیز به اتمام رسانده و دلیل وقفه‌ی طولانی مدت بین معرفی و عرضه‌ی این بازی نیز همین. است.
اگر ما سرویس Xbox Game Pass را با یک سرویس استریم تلویزیونی مقایسه کنیم، Tell Me Why حکم سریال Mandalorian را در جهان بازی‌های رایانه‌ای دارد. در واقع این سریال نیز در ابتدا تمام مراحل توسعه‌ی خود را به اتمام می‌رساند و سپس به صورت هفتگی هر قسمت آن در سرویس دیزنی پلاس (Disney Plus) عرضه می‌گردد.
در واقع این حرکت دونت‌ناد و روش عرضه‌ی آن در سرویس Game Pass باعث گشته تا به نوعی، نحوه نقد و بررسی کنونی بازی‌های ویدئویی کمی تاریخ مصرف گذشته به نظر برسد و بیشتر به نحوه‌ی نقد سریال‌های تلویزیونی نزدیک گردد. در واقع درصورتی که دیگر شرکت‌هایی که آثار خود را در سرویس Game Pass ارائه می‌کنند نیز چنین حرکتی را دنبال کنند، می‌توانند کمک شایانی را به نحوه‌ی توسعه‌ی آثار خود کرده و طی مدت زمان یک ساله هر فصل از آثار خود را عرضه کرده و دیگر نیازی ندارند تا وقفه‌ای ۲ ساله و حتی بیشتر را بین هر قسمت از این بازی‌ها را شاهد باشیم. این موضوع حتی می‌تواند از نظر مالی نیز به این استودیوها کمک کرده و در واقع همیشه درآمد نسبتا ثابتی را تجربه کنند.
پس از بررسی نحوه‌ی ارائه‌ی Tell Me Why به بازی‌بازان و مزیت‌هایی که این شیوه‌ی عرضه برای استودیوی کوچک دارد، حال وقت آن است که به خود بازی و داستان آن بپردازیم. نحوه‌ی پیشبرد داستان این اثر نیز به مانند مجموعه‌ی Life Is Strange، روندی نسبتا خطی و کاملا داستان محور در کنار انتخاب‌های اخلاقی دارد که در واقع هدف آن، ایجاد و پررنگ کردن ارتباط بین دو شخصیت اصلی است.
Tell Me Why حول محور رابطه با خواهر و بردار دوقولی جریان دارد که یکی از آن‌ها از هویت جنسی متفاوتی بخوردار بوده و به همین دلیل نیز گذشته‌ی تاریکی را تجربه کرده است. تایلر، یکی از شخصیت‌های اصلی داستان، در کودکی به همین دلیل مورد حمله‌ی مادرش قرار می‌گیرد و در نهایت در دفاع از خود، مادرش را می‌کشد. این اقدام او باعث می‌گردد تا توسط دولت از خواهر خود الیسون جدا گشته و ابتدا به یتیم خانه و سپس به آسایشگاه افراد ترنس‌جندر منتقل شود. الیسون نیز توسط کلانتر منطقه به عنوان فرزندخوانده مورد سرپرستی قرار می‌گیرد.
داستان از جایی شروع می‌گردد که شاهد آماده شدن الیسون هستیم تا پس از ده سال تایلر را ملاقات کرده و به دنبال او برود. بازی به سرعت تایلر و الیسون را به شما معرفی می‌کند و سعی می‌کند با کمترین اتلاف وقتی، داستان را پیش ببرد. همینطور که اشاره کردیم، بازی تنها در سه قسمت و در طی سه هفته عرضه می‌گردد و در واقع دونت‌ناد نباید کمترین وقتی را تلف کند تا داستان به خوبی و بدون هیچگونه ابهامی پیش برود. در واقع شما می‌توانید به راحتی و طی یک ربع اول بازی و با مشاهده‌ی تعامل دو شخصیت اصلی، به ریشه‌های آن‌ها پی ببرید.
در خود بازی اما، اصطلاحا فیل درون اتاق، خْود شخصیت تایلر است و باعث می‌شود تا Tell Me Why به یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آثاری تبدیل گردد که یک فرد ترنس‌جندر را به عنوان شخصیت اصلی خود معرفی کرده و مشکلاتی که این افراد در جامعه تجربه می‌کنند را به مخاطبان نشان دهد. نمایش شخصیت تایلر در این اثر نیز کاملا ستودنی است و در واقع Tell Me Why به هیچ وجه خجالت نمی‌کشد که در رابطه با واژه‌ی ترنس‌جندر صحبت کرده و البته به صورت خیلی ملودرامیک هم که در فیلم‌های سینمایی و سریال‌ها که افراد ترنس‌جندر را به نمایش می‌گذارند، شخصیت تایلر را به نمایش نگذاشته است. در حقیقت در صورتی که این اثر را تجربه کنید و اگر فرد ترنس‌جندری هم در نزدیکی شما وجود داشته باشد و یا حداقل با این افراد ارتباط برقرار کرده باشید، می‌بینید که Tell Me Why به صورت کاملا واقع‌گرایانه‌ای تایلر را به تصویر کشیده است. سعی نمی‌کنم تا در این مقاله به اسپویل بخش‌های اصلی داستان بپردازم، اما این را بدانید عمق شخصیتی که در تایلر شاهد هستیم، خیلی بیشتر از تفکر سطحی است که بیشتر افراد عادی جامعه نسبت به افراد ترنس‌جندر دارند. او انسانی شوخ‌طبع و گاها سرحال است که با این‌حال از جامعه رانده گشته.
در کنار تایلر، خواهر دوقولوی او یعنی الیسون نیز قابل کنترل خواهد بود و از شخصیتی گرمتر، برونگرا و البته ساده‌تری برخوردار است. قابلیت کنترل دو شخصیت در واقع با پیشبرد داستان تغییر می‌کند و به لطف همین موضوع نیز، با بعد شخصیتی هردو نفر به یک میزان در کنار گذشته و مشکلاتی که تجربه کرده‌اند آشنا می‌شویم و قسمت اول Tell Me Why، عملکرد فوق‌العاده‌ای در معرفی این دو شخصیت نشان داده است؛ اما باید این موضوع را نیز عنوان کنیم که بازی بیشتر حول محور تایلر گردش دارد و در واقع ماجرا‌ی Tell Me Why در رابطه با اوست و شما در هنگام انتخاب‌های اخلاقی، بیشتر در نقش وی قرار می‌گیرید. در واقع داستان بازی بیشتر از اینکه به صورت پنجاه پنجاه بین دو شخصیت اصلی تقسیم گردد، بر اساس وقایع در حال رخداد تقسیم می‌شود و به همین دلیل نیز شخصیت تایلر، بیشتر روی تمرکز قرار دارد. تایلر هم به مانند بازیباز، یک شخصیت تازه وارد در منطقه است و هنوز آشنایی چندانی با منطقه‌ای که بازی در آن واقع است، ندارد و به نوعی می‌توان گفت که انتخاب وی برای تجربه‌ی بیشتر بخش‌های بازی، انتخاب بسیار هوشمندانه‌ای بود.
دوقولوها توانایی ارتباط با یکدیگر را به صورت تله‌پاتیک یا دورآگاهی دارند و همچنین می‌توانند در صورتی که هردو برروی نقطه‌ای که وقایع در آن رخ داده‌اند تمرکز کنند، خاطرات یکدیگر را مشاهده کنند.
چیزی که بازی از آن برای روایت داستان استفاده کرده است و به نوعی مکانیک اصلی بازی به حساب می‌آید، انتخاب‌های اخلاقی است که حداقل در قسمت اول کمرنگ بودند و امیدواریم تا در دو قسمت بعدی، به خوبی از این مکانیک استفاده شود. در واقع این موضوع کمی ناامید کننده بود و به هیچ وجه شاهد بلاک‌باستری مشابه مجموعه The Life Is Strange و آثار استودیوی تل‌تیل گیمز نبودیم. در واقع می‌توان گفت که قسمت اول Tell Me Why در انتخابات اخلاقی و گفتاری، بیشتر شبیه بازی The Awesome Adventures of Captain Spirit بود تا دیگر آثار مشابه داستان محور. البته قطعا انتخاب‌های شما در قسمت‌های بعدی در نظر خواهند گرفته شد و ممکن است تا تغییر اساسی را در پیشبرد داستان ایجاد کنند.
در کنار این موضوعات، وجود المان ماورایی تله‌پاتی در Tell Me Why باعث گشته تا کمی بازی از طبیعت جنایی و معمایی خود دور گردد. Tell Me Why این حس را به بازیباز منتقل می‌کند که از آثاری اقتباس کرده که سریال معروف Twin Peaks از آن‌ها اقتباس کرده است. در واقع Tell Me Why در برخی از لحظات حس و حال سریال های دوید لینچ (David Lynch) را به بازیباز منتقل می‌کند که البته اگر مانند من عاشق کارهای وی باشید، حس بسیار فوق‌العاده به شما می‌دهد اما کمی حس مستقل بودن را Tell Me Why را از بازی می‌گیرد و دیگر حس اورجینالی و اصل بودن آثار استودیوی دوت‌ناد را به ما منتقل نمی‌کند. حتی می‌توان این بازی را مانند نسخه‌ی کمتر خشن سریال کانادایی Tin Starدر کنار پیچش کمتر داستانی و وقایع در نظر گرفت.
Tell Me Why در شهر Delos Crossing منطقه Alaska پیگیری می‌شود که به نظر می‌رسد قرار است تا به یک میزی تبدیل گردد که همه‌ی معماها و اتفاقات روی آن رخ دهند و ما را برای اتفاقاتی بزرگ‌تر آماده کند. جهان بازی در کنار محیط سرد خود، پرشده از ساختمان‌‌ها و مکان‌های رنگارنگ که حس سرزندگی و نوستالژیکی را در این منطقه برفی به بازیکن منطقل می‌کند. خانه‌ی قدیمی که حداقل قسمت اول بازی بیشتر در آن جریان دارد، حسی گرم را در کنار یک طراحی رنگی و خلاقانه به مخاطب منتقل می‌کند.
بازی بالانس خوبی را میان داستان خطی و آزادی عمل در گشت و گذار در محیط و بررسی اجسام و محیطایجاد کرده است؛ با این حال شما در قسمت اول با افراد کمی تعامل پیدا می‌کنید و به مکان‌های متفاوت کمی سر می‌زنید؛ به همین دلیل هم زمانی گه رخداد مهمی به وقوع می‌پیوندد که بخشی از معماها را برای ما حل می‌کند، حس کردم بازی این فرصت را به ما نمی‌دهد که خلاهای هرچقدر کم اما ایجاد شده به دلیل اتفاقات رخ داده در جریان بازی را پر کنیم.
بسیار مشتاقم تا در قسمت دوم به تایلر و الیسون ملحق شوم تا به ادامه ماجرا بپردازم. با این حال امیدوارم که داستان در ادامه اطلاعات بیشتری را در رابطه با شخصیت‌هایی ثانویه‌ای که در قسمت اول ملاقات کردیم و یا به آن‌ها اشاره‌ای گشته است، به ما ارائه دهد؛ به این دلیل که این افراد هستند که پیچش‌های داستانی را به وجود می‌آورند و بازی را برای پیشبرد، جذاب می‌کنند.
قسمت اول Tell Me Why به عنوان افتتاحیه یک مجموعه‌ی کوچک، کار بسیار فوق‌العاده‌ای کرد اما برخی از کمبودها بصری مانند عدم هماهنگی لب‌ها در هنگام صحبت کردن شخصیت‌ها و یا عدم وجود حس نسبتا بالا در صداپیشه‌ی شخصیت تایلر و حتی عدم وجود حس در حرکات شخصیت الیسون و وجود نداشتن ارتباط میان صدا و نحوه‌ی حرف زدن با احساس وی با نحوه حرکت بدن و چهره‌‌اش، حداقل کمی به تجربه‌ی من در این بازی لطمه وارد کرد که امیدوارم این مشکلات در قسمت دوم و سوم حل شوند.
