در قرن بیست و یکم و سال ۲۰۲۰ هنوز هم با خواندن برخی از نظرات و دیدگاه‌ها در شبکه‌‌های اجتماعی راجع به خودکشی شوکه می‌شوم و باورم نمی‌شود که برخی چطور نشانه‌های واضح خودکشی و تمایل به آن را نادیده می‌گیرند. بدتر آنکه عده‌ای دیگر حتی به آن‌هایی که چنین تمایلی را بروز می‌دهند، انگ «تشنه توجه بودن» می‌زنند و با اصرار عجیبی پافشاری می‌کنند افرادی که واقعا فکر کشتن خودشان را در سر می‌پروارنند، در مورد آن توییت نمی‌زنند. اما از این دیدگاه‌های غلط که بگذریم، بازی مستقل و بسیار کوتاه Missed Messages ثابت می‌کند که همه ما بدون آنکه متوجه شویم، تا حدی زیادی نسبت به اطرافیانمان و نقشی که در سرنوشت و زندگی آن‌ها داریم، بی‌اطلاع هستیم.
بازی Missed Messages یکی دیگر از آن عناوین مستقل و تاثیرگذاری است که بارها در مطالب قبلی و ویدیوهای ویجیاتو در موردشان صحبت کرده‌ام. بازی‌هایی مملو از ایده‌هایی کاملا بدیع و جدید که نمونه‌شان را تا آخر عمر در بازی‌های بزرگ نخواهید دید. بگذارید پیش از آنکه در مورد خود بازی بنویسم، از همین ابتدا خیالتان را راحت کنم، بازی کاملا رایگان است، تمام کردنش برای بار اول نهایت نیم ساعت به طول می‌انجامد و نزدیک به ۵۰ مگابایت حجم دارد.
در Missed Messages شما در نقش دختر جوانی قرار می‌گیرید که در عصر یک روز عادی در اتاق خوابگاهتان دراز کشیده و مشغول کار است. مثل هر بازی دیگری در سبک Visual Novel، بیشتر تعامل شما با بازی انتخاب دیالوگ و خواندن آن‌هاست. البته بازی با طراحی هنری خاص و دوست داشتنی‌اش تا حدی برخی از اپلیکیشن‌های معروف ویندوز چون اسپاتیفای را طراحی کرده که می‌توانید از آن‌ها هم استفاده کنید. همانطور که در حال کار کردن هستید، کاراکترتان از این می‌گوید که تمرکز کافی برای کار کردن ندارد و خسته شده است. حالا برای استراحت کردن چه انتخاب‌هایی دارید؟
احتمالا واضح‌ترین انتخابتان جواب دادن به پیام‌های ناشناسی است که یک کاربر مدام برایتان ارسال می‌کند. چت کردن با یک فرد غریبه آنقدر هم کار عجیبی نیست و بعید می‌دانم شما هم مثل من پیام‌هایش را نادیده بگیرید. حتی زمانی که تصمیم می‌گیرید این مکالمه را از حالت آنلاین به حضوری تبدیلش کنید و هم دیگر را ببینید، هیچ چیز راستش را بخواهید جلویتان را نمی‌گیرد و همه چیز آرام جلو می‌رود. روی زمین دراز می‌کشید، به آسمان خیره می‌شوید و دقایقی با یکدیگر در مورد مسائل مختلف و طرز نگاهتان به زندگی صحبت می‌کنید. خوشحال و خندان به خانه بر می‌گردید و ناگهان با وحشتناک‌ترین چیزی که تصورش هم موهای بدنتان را سیخ می‌کند، مواجه می‌شوید. بدنتان طوری خشک می‌زند که انگار روح از درونش خارج شده باشد.
چطور همچین اتفاقی افتاد؟ کجای کار را اشتباه کردید؟ راستش به شخصه حتی با وجود اینکه به خاطر تذکرهای بازی در لحظه شروع و یکی از مکالمه‌هایم با کاراکترهای بازی، متوجه این مسئله شده بودم اما نمی‌دانستم کجای کار اشتباه کردم که نتوانستم جلوی وقوع چنین اتفاقی را بگیرم. در واقع اگر در دنیای واقعی بود، می‌دانستم در آن مکالمه چه بگویم تا کار به اینجا نرسد اما بازی در آن لحظه تنها انتخاب‌های محدودی را جلوی پایم گذاشته بود. بازی بعد از آن اتفاق دردناک به پایان رسید و حالا فرصت آن را دارید تا بار دیگر Missed Messages را از اول آغاز کنید. البته که بازی نتیجه پایان اول را در قالب یک کابوس در شروع دوم به روایت اضافه می‌کند.
حالا که از آینده خبر دارید، چطور می‌خواهید جلوی اتفاق افتادنش را بگیرید؟ Missed Messages به خوبی نشان می‌دهد که اگر همه ما از عواقب تصمیم‌هایمان و تاثیری که روی زندگی اطرافیانمان می‌گذاریم، خبر داشته باشیم دیگر پیشگیری از چنین اتفاقات تراژدیکی کار سختی نیست. به هر دری خواهید زد تا ببینید چه کاری باید انجام دهید که آن را از یاد برده‌اید. اما زندگی واقعی این شکلی نیست. خیلی اوقات دیگر خبری از شروع دوباره یا امکان ذخیره کردن بازی نیست. احتمالا این بزرگترین درسی است که بازی Missed Messages به همه ما می‌دهد. اینکه واقعا چقدر از اتفاقات دور و اطرافمان بی‌خبر هستیم و آن‌ها را نادیده می‌گیریم.
