بسیاری از مواقع، ایراد یکی از بخش‌های مهم بازی‌ها به قدری بزرگ می‌شود که دیگر مابقی ویژگی‌های خوب آن‌ها اصلا به چشم نمی‌آید. برای مثال ممکن است در حال تجربه یکی از بهترین بازی‌های نقش‌آفرینی تاریخ باشید اما آنقدر سیستم مبارزاتش اذیتتان کند که کلا بیخیال تمام کردنش بشوید. البته بی‌دلیل هم این مثال را نیاوردم. چراکه موضوع این متن در مورد ۷ بازی بزرگی است که به خاطر سیستم مبارزات بدشان، نقد‌های بسیاری به آن‌ها وارد شده. با ما همراه باشید.
۷) Uncharted: Drake’s Fortune
همه ما سری آنچارتد را به خاطر آن داستان فوق‌العاده، کاراکترهای دوست‌داشتنی و طراحی مراحل بی‌نظیرش دوست داریم. اما اگر بخواهم صادق باشم، واقعا نمی‌شود از سیستم مبارزات و گانپلی قسمت اول خیلی تعریف کرد. اولا، نشانه بازی برای یک بازی اکشن کژوال بیش از حد کوچک بود و همین موضوع نشانه‌گیری را به شدت سخت می‌کرد. دوما، آنقدر بازی سر مهمات ما را اذیت می‌کرد که مجبور می‌شدیم برای پیشرفت در مراحل مدام به صورت تن به تن با دشمنان گلاویز شویم. همین دو مورد تحمل بخش‌های اکشن بازی را به قدری سخت کرده بودند که ناتی‌داگ برای قسمت‌های بعدی یک تحول اساسی در سیستم اکشن بازی به وجود آورد و کاری کرد که دیگر نتوانیم حتی یک گلایه کوچک هم از سیستم مبارزات بازی داشته باشیم.
۶) XCOM 2
XCOM 2 را فقط به خاطر سیستم احتمالات مسخره‌اش انتخاب کردم. این را فقط من هم نمی‌گویم و کافیست سری به بحث و گفتگوهای اینترنتی بازی بزنید تا بفهمید گیمرها چقدر از این موضوع شاکی هستند. سیستم احتمالات مبارزات XCOM 2 به این شکل است که دقیقا ۲ سانتی‌متر با دشمن‌تان فاصله دارید و هیچ مانعی بینتان نیست اما همچنان ۵۰ درصد احتمال دارد که تیرتان به او اصابت کند. واقعا بی‌منطق است، نه؟ با تمام این اوصاف اما هنوز آپدیتی برای این مشکل عرضه نشده و بازی با تمام خوبی‌هایش به خاطر همین یک مورد از سمت طرفدارانش مسخره می‌شود.
۵) Assassin’s Creed
قسمت اول سری Assassin’s Creed یکی از تاثیرگذارترین بازی‌های تاریخ است و در زمان خودش به خاطر جهان باز، قصه متفاوت و سیستم مخفی کاری جذابش حسابی معروف شد. اما بازی به خاطر یک چیز دیگر نیز معروف بود: سیستم تکراری مبارزاتش. اولین مبارزه شما با الطائر، دقیقا مشابه آخرین نبردتان بود. به سیستم مبارزات تن به تن Assassin’s Creed تا آخرین لحظه بازی عملا هیچ چیز اضافه نمی‌شد و شما تنها کاری که باید می‌کردید، فشردن پشت سر هم یکی دو کلید به صورت پیوسته بود. شاید Assassin’s Creed مثل آنچارتد بدترین سیستم مبارزات تاریخ را نداشتند. اما به قدری ایراد نبردهای این دو بازی توی چشم بود که نمی‌توانستیم سکوت کنیم و در موردشان حرف نزنیم.
۴) Mass Effect
زمانی که قسمت اول مس افکت عرضه شد، بسیاری از گیمرها به خاطر گرافیک خیره‌کننده و سبک متفاوت ساختار نقش‌آفرینی‌اش، آن را می‌ستودند. به راحتی می‌شد برچسب شاهکار روی بازی زد؛ البته با کمی ارفاق. چراکه متاسفانه مس افکت در هر چیزی که خوب بود، در نمایش مبارزات فضایی و زیبا عملکرد چندان موفقی نداشت. سیستم گانپلی بازی عملا یک چیز تکراری بود که تقریبا هیچ تغییر و تحولی در آن صورت نمی‌گرفت. از طرفی هوش مصنوعی قسمت اول نیز با هوش یک سیب‌زمینی ساده برابری می‌کرد و به قدری روی اعصاب بود که خیلی‌ها به خاطرش بازی را نیمه تمام رها می‌کردند. باز جای شکرش باقیست که بایوور نیز مثل ناتی‌داگ زود متوجه این موضوع شد و نگذاشت که این مریضی به قسمت‌های بعدی نیز سرایت کند.
۳) Fallout 3
فالوت ۳ یکی از بی‌نظیرترین بازی‌هایی است که می‌توانستید روی کنسول‌های نسل هفتم تجربه کنید. سیستم نقش‌آفرینی بازی مثل یک ساعت سوئیسی کار می‌کرد و هنوز هم یکی از کامل‌ترین سیستم‌هایی است که می‌توانید در بین بازی‌های RPG ببینید. از طرفی فالوت ۳ در امر روایت و طراحی اتمسفریک دنیایی پسا‌آخرالزمانی برای خودش هیولایی بود. با این حال، سیستم مبارزات بازی کاری کرده بود که بسیاری از گیمرها این همه خوبی را نمی‌دیدند و فقط از مکانیک‌های خشک گانپلی بازی شکایت می‌کردند. حقیقتش را بخواهید حق هم داشتند. چراکه اگر سیستم جذاب VATS نبود، عملا هیچکس نمی‌توانست بازی را تمام کند.
۲) The Elder Scrolls V: Skyrim
از سری فالوت بدتر، فرانچایز The Elder Scrolls است. یعنی واقعا نمی‌توانید در کل این سری بازی‌های محبوب یک سیستم مبارزات درست و حسابی پیدا کنید. اسکایریم هنوز هم یکی از بهترین و کامل‌ترین بازی‌های نقش‌آفرینی تاریخ است اما در نسخه‌های ریمسترش نیز مشکل مبارزات برطرف نشده و مدام شاهد یک سری انیمیشن تکراری و اکشنی فکاهی هستیم. طوری که بعد از یک مدت از شیوه شمشیر زنی کاراکترتان خنده‌تان می‌گیرد و با خودتان می‌گویید اگر یک چاقوی میوه خوری به من بدهید، می‌توانستم ضربات متنوع‌تری را به نمایش بگذارم.
۱) The Witcher
دقیقا مثل Assassin’s Creed، آنچارتد و مس افکت، قسمت اول The Witcher نیز نه تنها سیستم مبارزاتش عالی نبود، بلکه کاملا همه مکانیک‌هایش در فاجعه‌ترین سطح خودشان قرار داشتند. خود بازی با آن قصه جذابی که روایت می‌کرد، مثل مابقی نسخه کیفیت بالایی داشت اما واقعا مبارزات بازی به قدری بد بودند که حتی نمی‌توانم دقیقا برایتان توصیفش کنم. انیمیشن‌های خنده‌دار، صدا گذاری به شدت اغراق شده و از همه بدتر مکانیک‌های آزار دهنده کنترل گرالت، طوری کنار هم قرار گرفته بودند که تا پایان بازی شما را آزار دهند. با این حال، سی‌دی‌پراجکت کارش را خیلی خوب بلد بود و خودتان قطعا دیدید که در نسخه‌های بعدی با سیستم مبارزات بازی چه کار کردند.
خب این هم از لیست بدترین سیستم مبارزاتی که در بازی‌های بزرگ تجربه کردیم. اما نظر شما چیست؟ بازی بزرگ دیگری بود که با سیستم مبارزاتش اعصابتان را خورد کند؟ حتما نظراتتان را با ما در میان بگذارید.
منبع: Watch Mojo
